Theo van Gogh is voor niets gestorven

Tien jaar na de dood van de filmmaker is het islamisme in Nederland groter en gevaarlijker dan ooit.

Zomaar wat flarden van Nederland in 2014. Vermomde mannen met ISIS-posters schreeuwen “dood aan de Joden”. Midden op straat, de schaarse politie staat erbij en kijkt ernaar. Kleine jongetjes in oranje T-shirts met “Robben” op de rug zwaaien met zwarte sjahadavlaggen, al meer dan een decennium het banier van Al Qaida. Zij hebben nog nooit een Jood gezien, weten waarschijnlijk zelfs niet wat dat is, maar ze echoën de mannen met baarden na: “al mauta lil yahud!”

De demonstranten en hun sympathisanten schreeuwen in het gezicht van een vrouwelijke journalist, dreigen haar in elkaar te slaan en zelfs te verkrachten. Sommigen dromen van een andere aanpak: “we breken bij je in en pissen in je bed.” De aanhangers van de Islamitische Staat, net als hun helden in Irak en Syrië druipen van haat en seksuele frustratie. Maar tenminste hoeven zij niet meer ondergronds te gaan, zoals 10 jaar geleden. Nee, hun antisemitisme en geweldsdromen lijken inmiddels een geaccepteerd verschijnsel in onze samenleving.

Het kan erger. De ISIS-fans en hun sympathisanten van het type hangjongere pikken het niet als er in hun gebied een tegendemonstratie wordt gehouden. Vermomd en gewapend vallen zij groezelig-rechtse, maar vreedzame demonstranten aan. Ook journalisten moeten het ontgelden, worden met bakstenen bestookt en met knuppels aangevallen. De demonstranten, journalisten en politie worden verdreven. Khaybar in de Schilderswijk. Nog geen week later formaliseert de burgemeester van de “internationale stad van vrede en recht” de macht van de straat, er mag niet meer gedemonstreerd worden.

Nieuwe NSB'ers
De politieke arm van de ISIS-aanhangers, de bedrieglijk genoemde “Partij van de Eenheid” viert feest. Een van hun voormannen, Arnoud van Doorn, noemt het besluit van Jozias van Aartsen een overwinning voor de islam. Van Doorn, veroordeeld wegens drugshandel aan minderjarigen (er wordt gefluisterd dat dit niet het enige is dat hij met hen deed), is van zeer rechts (PVV) naar extreem rechts (islamisme) verhuisd. Net als zijn partijleider Abdoe Khoulani juicht hij de moordpartijen van ISIS in Irak toe en droomt van een “Kalifaat achter de duinen”. Deze nieuwe NSB’ers hebben een zetel in de Haagse gemeenteraad.

Hasan Kucuk heeft er zelfs twee en bewijst wekelijks dat zijn partij, de “IslamDemocraten”, een contradictio in terminis is. Ook Rotterdam heeft een islamistische partij, NIDA, die openlijk verkondigt dat de staat Israel minstens zo crimineel is als ISIS. Van daar is het slechts een klein stapje naar Yasmina Haifi, de ambtenaar van Justitie die op social media de antisemitische leugen verspreidt dat ISIS een Joods complot is, bedoeld om de islam in een kwaad daglicht te stellen. Alsof de Religie van de Vrede dat niet zelf kan. Ik wil niet eens weten hoeveel Nedermoslims met Haifi in deze zieke complottheorie geloven.

Natuurlijk leggen “progressieve” politici de radicale islam nauwelijks iets in de weg. De leider van een partij die zich sociaalliberaal noemt, weigert een advertentie tegen antisemitisme te tekenen. Er zijn maar 40.000 Joden en meer dan een miljoen moslims in ons land en Alexander Pechtold kan rekenen. De fractievoorzitter van D66 zou vast de door een  Rotterdams SP-raadslid voorgestelde advertentie tegen de verzonnen aandoening “islamofobie” wel tekenen. “We leven nu eenmaal in een multiculturele samenleving,” zei PvdA’er Adri Duivestijn gisteravond bij Nieuwsuur, dan moet je maar accepteren dat conflicten elders op onze planeet hier hun weerklank vinden. Ofwel: jammer Joden, jammer vrouwen, jammer homo’s, jammer ongelovigen, een beetje terreur hoort er nu eenmaal bij, deal with it! Ergens in een hoekje zit Carel Brendel zachtjes te snikken, het verraad van links is compleet.

Zoals gezegd, zomaar wat flarden van Nederland in 2014.

Tien jaar geleden is Theo van Gogh vermoord, het tot nu toe enige slachtoffer van moslimterrorisme in Nederland. Kent u ze nog? Mohammed Bouyeri, Samir Azzouz, Jason en Jermaine Walters, de Hofstadgroep werden zij genoemd. Zij hadden het land in hun greep, maar eigenlijk waren zij niet meer dan een handjevol amateurs. De groep miste het netwerk, de logistiek, de technologie en het ideologische voorbeeld van de nieuwe generatie terroristen. Nu vechten er minstens 130 “Nederlanders” voor ISIS of aanverwante organisaties in Syrië en Irak. Daar had tien jaar terug niemand, zelfs niet in de worst case scenarios, rekening mee gehouden.

Ik weet dat het hard klinkt en wil de vrienden en nabestaanden van Van Gogh zeker niet krenken, maar vergeleken bij de huidige islamisten waren de Hofstadjongens nauwelijks meer dan wereldvreemde dromers. De enige reden dat Nederland en West-Europa nu (nog) veiliger zijn dan in de periode 2001-2005 is dat de veiligheidsdiensten er na New York, London en Madrid bovenop zitten. Maar hoe lang kunnen zij de almaar groeiende aanwas van gewelddadige jihadisten in de gaten blijven houden? Zeker nu er meer en meer terugkeren uit het Midden-Oosten, getraind, gehersenspoeld en blakend van het zelfvertrouwen. Als een hond eenmaal bloed heeft geproefd

Het islamisme is anno 2014 groter, gewelddadiger en dus gevaarlijker dan in 2004. Veel gevaarlijker zelfs, want tien jaar geleden was er geen Islamitische Staat waar bloeddorstige, godsdienstwaanzinnige terroristen kansarme, idealistische jongelui zich bij konden aansluiten. Theo van Gogh was misschien het eerste Nederlandse slachtoffer van de gewelddadige islam, maar hij zal niet het laatste zijn, mark my words. Omdat zowel moslims als roomblanke Nederlanders geweigerd hebben iets van zijn dood te leren, is Van Gogh voor niets gestorven. Het maakt zijn toch al zo zinloze dood tien jaar later nog moeilijker te verkroppen.  

Volg Bart Schut op Twitter en Facebook.