Noord-Europa is aan zet!

Althans volgens Coen Teulings, directeur van het Centraal Plan Bureau. Hij deed deze bewering in het programma Buitenhof van 27 november 2011. Wat bedoelde dit PvdA lid daarmee? Daarmee bedoelde hij, dat de Nederlandse en Duitse belastingbetaler, samen met de Finnen en de Oostenrijkers de portemonnee moesten trekken om de Zuid-Europese wanbetalers te belonen voor hun fraude en gebrek aan discipline.

Men kan er lang omheen draaien, maar bottom line komt het daarop neer.

De hamvraag in de eurocrisis is dus: Is de Noord-Europese bevolking bereid om te betalen voor de Zuid-Europese?

Consequentie daarvan is dat we toekomstige generaties opzadelen met een Gordiaanse knoop van schulden. Onze eigen pensioenen, de welvaart van onze kinderen en kleinkinderen dienen volgens Teulings dus te worden geofferd, omwille van de euro.

Het is maar de vraag of de Noord-Europese belastingbetaler daar ook zo over denkt.

Volgens Teulings is het vijf voor twaalf en dient 'de politiek' gezwinde spoed te maken met de totstandkoming van een sterk verhoogd noodfonds, dat voldoende geld heeft om de schulden van de Zuid-Europese lidstaten, Frankrijk en nog wat andere zwakke broeders te betalen. Noord-Europa, dat wil zeggen, u en ik, dienen garant te staan voor de schulden die Philippe en Juan Carlos hebben gemaakt.

Een typische sociaal-democratische, lees socialistische oplossing van de eurocrisis dus. Dat noemt men ook wel met een deftig woord 'Solidariteit'. Ja, met een hoofdletter, want het gaat hier niet om een paar kwartjes van Kok, maar om vele honderdduizenden miljarden.

Linksom of rechtsom, via het aanzetten van de geldpers van de ECB dan wel door het IMF in te schakelen, de Nederlandse en Duitse belastingbetaler dient het gelag te betalen.

'Merkozy' hebben gisteren aangekondigd het Stabiliteits- en Groei Pact te willen herschrijven, want dit Pact verbiedt het steunen van andere lidstaten. Al anderhalf jaar lang worden de regels overtreden, niet alleen van het Verdrag van Maastricht (de 'no bail out clause'), maar ook die van de ECB (het op grote schaal opkopen van dubieuze staats obligaties van zwakke eurolanden). Zie dit artikel.

In het afgelopen woensdag uitgebrachte Green Paper lieten Barroso en kompanen er geen enkel misverstand over bestaan over de richting waarin de 'oplossing' van de eurocrisis volgens hen gezocht zou moeten worden: de uitgifte van euro obligaties. Ook hier staat Noord garant voor Zuid.

Maar om optie 1 van dat Green Paper te kunnen realiseren zijn aanpassingen van de Verdragen nodig. Alles wat God destijds verboden heeft dreigt nu teruggedraaid te worden. Inmiddels is ook bekend geworden dat het door Brussel inderhaast ingeschakelde IMF de portemonnee wil trekken om Italië 'te redden'.

En waarom? Enkel en alleen om een mislukt euro experiment te redden? Louter omdat eurofiele technocraten niet willen toegeven dat zij zich schromelijk hebben vergist met de vlucht naar voren, die het vormen van de muntunie was?

Oud euro-commissaris Bolkestein noemde eergisteren het splitsen van de eurozone 'onvermijdelijk'. Door de grote culturele verschillen tussen landen, vreest Bolkestein dat een opsplitsing van de munt 'onvermijdelijk' is. 'We hebben iets geconstrueerd wat op de lange termijn niet werkt'. Bolkestein verklaarde verder onomwonden dat landen als Griekenland en Italië uit de eurozone moeten worden gezet en schoot 'en passant' het socialistische idee van euro obligaties af:'een rampzalig idee'. Dat is klare taal. Eerder had de directeur van de Teldersstichting, het wetenschappelijk bureau van de VVD, de heer Patrick van Schie ook al openlijk gepleit voor het opbreken van de eurozone en de vorming van een 'neuro', een Noord-Europese munt.

Deze eurocrisis laat goed het verschil zien tussen een maatschappij visie, gebaseerd op liberale grondslagen en een socialistische. Het legt het wezenlijke verschil bloot tussen de opvatting dat het individu verantwoordelijk is voor zijn daden en de visie dat de Staat de burger wel eventjes zal vertellen wat goed voor hem is. Daarom is de voorzitter van de liberale fractie van Europa, de heer Verhofstadt een wolf in schaapskleren. Dat is geen liberaal, maar een onvervalste socialist 'vermomd' als liberaal.

Het socialistische kamp, aangevoerd door de Barroso's, Van Rompuy's en Verhofstadt's van deze wereld willen dat u en ik naar hun pijpen dansen. Dat wij gehoorzaam zijn aan wat zij zeggen wat goed is voor u en mij. Dat is, aan het eind van de dag, in een notedop wat er aan de hand is.

Willen de burgers van Noord-Europa dat wel?

De vraag stellen is hem beantwoorden. Daarom wil de EU ook geen Europees Referendum houden onder haar bevolking met de vraag:'wilt u dat de soevereiniteit van uw land wordt overgedragen naar Brussel of niet?'.

Een economische crisis wordt nu gebruikt om een fundamenteel politiek verschil van inzicht te beslechten. Dat Green Paper, dat (nog goed te keuren) ESM Verdrag, de uitgifte van euro obligaties, de beoogde aanpassingen van het S&GP, alles wordt uit de kast getrokken om een politieke visie op te dringen aan de burger.

Dat de Noord-Europese belastingbetaler daarvan de dupe is zal deze eco-eurocraten een zorg zijn. Immers, zij zullen voortaan wel bepalen wat goed voor u is.

Als het niet zo in-en-in triest was, zou men in een lachstuip schieten over zoveel wishful thinking.