In een recente bijdrage heb ik geconstateerd dat linkse
mensen rancuneuzer, haatdragender en gewelddadiger zijn dan rechtse mensen. Ik
kreeg van een aantal zijden de vraag waarom dit zo is. Ik geef er nu een
verklaring voor.
Bij
links denkenden ontwaren we vaak ten opzichte van
rechts denkenden een dosis rancune en soms zelfs
haat en
geweld. Hoe komt dat?
De reden is naar mijn mening dat linkse denkenden hun visie ontlenen aan een
bepaalde ideologie, hoewel sommigen zich daar niet (meer) bewust van zijn,
zoals in het huidige cultuurmarxistische tijdperk. Het zal duidelijk zijn dat
bij marxisten dit de theorieën van Karl Marx zijn. Ze streven naar een maakbare
samenleving, een utopie. Ieder die daaraan niet meewerkt ziet het verkeerd en
staat in de weg. Diegenen die aldus in de weg staan zien het niet alleen
verkeerd, maar zijn ook zondig, of om met Marcel van Dam te spreken, ze zijn
‘slechte mensen’, “weet u dat.“ Wat van Dam zei was extreem maar die zweem
hebben velen die ideologisch bevlogen zijn. Daar reken ik ook sterk gelovigen
toe zoals bij CDA en NSC. Dat maakt het lastig praten voor mensen die niet
ideologisch bevlogenen zijn. De antwoorden die ideologisch bevlogenen geven
passen immers steeds in het kader van hun ideologie. Dat maakt het weerwoord
dat ideologisch bevlogenen geven zeer voorspelbaar. Maar niet allen dat.
Ideologie is zeer gevaarlijk voor de samenleving omdat visies wel kunnen passen
in het vaste kader van de ideologie, maar niet in dat van wat wenselijk in het
kader van de realiteit. Dat is ook de reden dat ideologisch bevlogenen geen
feiten en argumenten toestaan in hun denkwereld of alleen (vermeende) feiten
die daarin zouden passen. Het zijn als het ware oesters. Nieuwe feiten en
argumentatie ketst af op het pantser van de ideologie. Zij kennen geen twijfel,
want twijfel is dodelijk voor het realiseren van de maakbare samenleving en de
utopie. Het gevolg zou kunnen zijn dat een foutief en desastreus beleid gevoerd
zou worden dat we nu gewaarworden.
Mensen die rechts zijn, zijn conservatief. Conservatief
staat voor kleine overheid, patriottistisch, belangen van de burgers staan
voorop (daar betalen ze immers belasting voor), niet globalistisch, gezin is
hoeksteen van de samenleving, eer de tradities en hetgeen voorvaderen
gerealiseerd hebben (Nederland heeft een grandioze historie), eer het
moederschap, focus op individu, liberale markt met minimale regelgeving en niet
militant (dit past immers niet bij een kleine overheid en een stabiel
gezinsleven).
Dit zijn kenmerken van links en rechts. Nu hoor wel eens
zeggen: “ja maar hoe zit het dan met het fascisme, dat is toch rechts?” Nee,
fascisme is niet rechts. Daar is veel discussie over, maar alles wat ik zojuist
over rechts/conservatief vermeld heb past niet bij fascisme. Fascisme is contra
rechts en conservatief maar veeleer links en revolutionair, utopisch en heeft
de focus op de groep(en), net als marxisme. De meeste Italiaanse fascisten zijn
ex-marxisten. Nazisme is niet rechts, voortgekomen uit het socialisme. Ik reken
fascisme tot een derde groep, niet puur en traditioneel links, maar beslist
niet rechts. Het is echter bon ton om rechts met fascisme gelijk te stellen om
rechts aldus te kunnen verketteren.
Er is aan mij gevraagd waarom ik denk dat ik gelijk
heb qua visie. Dat weet ik niet. Ik weet niet zeker dat ik gelijk heb omdat ik
twijfel toelaat in mijn denken. Ik verander van standpunt als er zich feiten of
argumenten voordoen die mij doen besluiten mijn visie aan te passen of geheel
te wijzigen. Twijfel is het kenmerk van wetenschap, these an antithese. Helaas
is twijfel niet het kenmerk van nogal was sociale wetenschappers op onze
universiteiten. Degenen die het anders zien worden gecancelled of buitengesloten,
het voorportaal van geweld. Daar zijn helaas vele voorbeelden van te geven.
Denk bijvoorbeeld aan de wokisten. Ik moet ook denken aan de wetenschappers die
menen dat de CO2 uitstoot de oorzaak is van climate change, terwijl er
wetenschappers zijn, Nobelprijswinnaars, die bewijzen dat climate change niet
door de mensheid komt maar door zonnevlekken in relatie tot variatie van de
orbid van de aarde rond de zon. De CO2 uitstoot is ‘lagging’ de opwarming van
de aarde, waardoor er grote twijfel is dat de opwarming van menselijke aard is.
Maar toch worden snelwegen bezet en móeten we uit fossiel. Twijfel wordt niet
toegelaten. Fanatisme is het gevolg. Dat betekent dat links zich nooit laat
overtuigen door rechtse mensen. Kan een rechts kabinet links NSC overleven?
Terug naar de rancune van links. Het maakt ze razend
dat rechts hun vaste denkkader in twijfel durft te trekken, iets dat ze heel
zeker menen te weten. Want als ze het niet meer heel zeker zouden weten en
twijfel zouden toestaan, dan stort hun denkwereld in, de maakbare samenleving.
Dan moeten ze opnieuw beginnen en hun vrienden, die nog wel in het vaste
denkkader verkeren, raken ze kwijt. Dan
worden ze in hun kring uitgestoten en mogelijk verketterd. Dat betekent dat ze
zich niet alleen geestelijk voelen aangevallen maar ook in hun maatschappelijke
positie. Maar misschien heb ik het fout. Die twijfel laat ik hier toe. Ik sta
open voor nieuwe feiten en argumenten.
Frits Bosch is econoom en socioloog. Hij is tevens auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”. Zijn meest recente boek is Kafkaistan.