Wat willen de politieke partijen met het asiel- en immigratiebeleid en hoe overtuigend zijn die plannen? Cultuur onder Vuur nam de verkiezingsprogramma’s door. Met het oog op de verkiezingen van 22 november vindt u hieronder de immigratie- en immigratieplannen van de partijen kort samengevat en beoordeeld op geloofwaardigheid.
Belang van Nederland (BVNL) is helder in haar aanpak van immigratie. Als het aan die partij ligt komt er zo snel mogelijk een asielstop. Het asielverdrag van 1951 wordt opgezegd. De Dublinverordening wordt hersteld: dus geen asielzoekers meer die vanuit andere EU-laden naar hier doorstromen. Illegaliteit wordt strafbaar gesteld, met actieve uitzetting. Arbeidsmigratie wordt aan banden gelegd.
De BoerBurgerBeweging (BBB) wil allereerst af van het overladen van de noordelijke provincies met asielzoekers: een betere spreiding over het land dus. Voorrangsregelingen voor asielzoekers ten koste van Nederlanders, bijvoorbeeld bij het krijgen van een huis, moeten worden afgeschaft. BBB zet in op een (flexibel) asielquotum van 15.000 immigranten per jaar. Tegelijk wordt Frontex (het Europees agentschap dat de buitengrenzen bewaakt) zwaarder opgetuigd met bevoegdheden en worden de manschappen met een factor tien uitgebreid. De BBB wil strikte naleving van de Dublinverordening, dus geen doorreizen naar Nederland vanuit elders in de EU. Ook wil de BBB een scherp onderscheid (met controle) tussen politieke en economische vluchtelingen. Het verouderde, volstrekt ondoelmatig geworden VN Vluchtelingenverdrag uit 1951 moet worden vernieuwd en desnoods opgezegd. Hetzelfde geldt voor andere relevante verdragen.
Over het CDA kunnen we kort zijn. Het zegt de mensensmokkel aan te willen pakken, maar het probleem van asielzoekers zou alleen in een “breed Europees asielpakt” opgelost kunnen worden. Dit wegschuiven naar de EU en het feit dat de partij bovendien voorstelt te investeren in COA en IND duidt erop dat voor het CDA de immigratie moet doorgaan, en er geen urgentie bij die partij is om er paal en perk aan te stellen.
Hetzelfde, maar dan erger, geldt voor de ChristenUnie. De urgentie voor het aanpakken van immigratieprobleem ontbreekt geheel, de partij wil zelfs geen enkele inperking van ‘gezinshereniging’, hoewel dit een bekende aandrijver van oneigenlijke immigratie is. Ook wil de partij geen onderscheid maken tussen politieke vluchtelingen (die uit lijfsbehoud zijn vertrokken) en anderen. De CU vindt het doorgaan van immigratie zelfs zo belangrijk dat de partij een Centraal Planbureau Migratie in het leven wil roepen en – veelzeggend - de migratie-portefeuille wil overhevelen van Justitie naar het uitkeringenministerie van Sociale Zaken.
D66 is pro-migratie, en wil daarin zoveel mogelijk aansluiten bij het EU-beleid. De partij zegt een betere (‘eerlijkere’) spreiding over landen te willen en bovendien “meer veilige routes” die moeten leiden naar “een stabiele en robuuste opvangketen”. Als het aan D66 ligt is het bedje van toekomstige asielzoekers dus gespreid. Dat de partij zegt “streng” te willen zijn voor kansloze asielzoekers, komt dan niet erg overtuigend meer over en meer als lippendienst aan het toenemend aantal D66’ers dat zich inzake immigratie achter de oren krabt.
Zoals te verwachten van een autochtonenpartij van islamitische snit zegt DENK te staan “voor een humanitair en ruimhartig asielbeleid.” Overigens wil de partij de term allochtoon verbieden, maar dan weer wel allochtonen bevoordelen ten koste van inheemse Nederlanders door de invoering van “diversiteitsquota’s”, met name “in de top van grote ondernemingen”, waar het licht getinte volksdeel naar de mening van DENK nog onvoldoende vertegenwoordigd is. Nederlanders die om wat voor reden ook liever geen allochtonen aannemen wil de partij via ‘loksollicitaties’ in de discriminatie-val laten lopen en dan natuurlijk flink straffen. De partij pleit met name voor de “contacttaakstraf” waarbij Nederlanders verplicht “in contact moeten treden met de groep mensen die zij hebben gediscrimineerd”. Alsof het maken van onderscheid in de door DENK zo bepleite ‘diversiteit’ niet juist door ervaring kan zijn ingegeven.
Forum voor Democratie (FvD) wil opvang in de regio en terugkeer naar land van herkomst het uitgangspunt van asielbeleid maken. In Nederland zelf mag dan geen asiel meer worden aangevraagd. FvD wil herstel van grenscontroles en opzegging van hinderlijke verdragen als het VN-Vluchtelingenverdrag en Schengen. De partij wijst de asieldwangwet af, evenals de verplichte plaatsing van AZC’s. De “asielindustrie” moet worden ontmanteld: geen gratis rechtshulp meer, er moet opgehouden worden met kansloze asielprocedures en dwangsommen. Illegaliteit wordt strafbaar. Bij crimineel gedrag wordt dubbele paspoorthouders het NL paspoort ontnomen. De partij wil voorts een GreenCard invoeren naar Amerikaans model voor tijdelijke werkvergunningen. Die moeten verstrekt worden vanuit het belang van de Nederlandse economie en samenleving en alleen aan mensen aan wie verwacht kan worden dat ze aansluiten bij de Nederlandse samenleving. Er komt een naturalisatie-stop van ten minste 10 jaar, met alleen nieuwe paspoorten voor nieuwgeboren Nederlanders of huwelijkspartners. Daarnaast een asielstop van ten minste 10 jaar “met ruimte voor enkele uitzonderingen voor politiek asiel, zoals voor Julian Assange en Edward Snowden.”
GroenLinks-PvdA stelt zich onbewimpeld op als een immigrationistische partijcombinatie, die asiel en immigratie slechts “in goede banen” wil leiden”. Dat wil zeggen: “irreguliere migratie” (bedoeld wordt waarschijnlijk “illegale”) moet worden tegengaan ten gunste van “reguliere, veilige routes”. Bovendien: “Het individueel recht op asiel blijft onverkort gelden.” Sterker nog, “vluchtelingen” moeten “actief uitgenodigd worden”, met name “LHBTQIA+-personen”. Zeker wil GL-PvdA geen terugsturen van mensen aan de buitengrenzen van de EU. Vluchtelingen moeten “evenredig” over landen worden verdeeld. In Nederland moet de asielketen “op orde” worden gebracht en vluchtelingen “eerlijk” verdeeld.
JA21 wil het Nederlandse belang in het immigratiebeleid leidend maken. Dat vereist een forse inperking van arbeidsmigratie, gezinsmigratie en studiemigratie, die bereikt moet worden met een asielstop en grensbewaking. De partij wil geen gedwongen spreidingswet en een totale herziening van het asielbeleid naar het Deense asielmodel. Nederland moet zeggenschap hierover “terughalen uit Brussel”, illegaliteit strafbaar stellen en sancties invoeren tegen landen van herkomst die onderdanen weigeren terug te nemen. Ook moet paal en perk gesteld worden aan de “zwaar gesubsidieerde” asielindustrie. Opmerkelijk: JA21 wil dat op mislukte integratie gedwongen “remigratie” volgt. JA21 is een van de weinige partijen die deze heikele term in de mond durven te nemen.
Nieuw Sociaal Contract (NSC) kiest meteen al voor een “migratiesaldo” van 50.000 immigranten per jaar. Dat wil zeggen dat er een stad ter grootte van Middelburg jaarlijks bij komt. Dat getuigt niet van een gevoel van urgentie, maar NSC denkt zo het totaal aantal inwoners van Nederland voorlopig onder de twintig miljoen te houden. Stelde de ChristenUnie een Centraal Planbureau voor, NSC wil dat er zelfs een minister voor Migratiebeleid komt. Zoals vrijwel alle partijen bewijst NSC lippendienst aan “beheersing van” en “meer grip op” migratiestromen, maar als het gaat om arbeidsmigratie heeft Nederland nu eenmaal “ingestemd met het vrije verkeer van werknemers in de EU”, al moet dat wel “in betere banen” geleid worden “door bestaande wet- en regelgeving beter te handhaven.” Van NSC lijkt kortom geen drastisch ingrijpen in het migratiebeleid te verwachten.
De Partij voor de Dieren stelt zich ronduit immigrationistisch op. Asielzoekers zijn welkom, met name “klimaatvluchtelingen”. De partij wil zich daartoe inzetten voor “meer veilige en legale vluchtwegen en het gebruik van humanitaire doorgangen.” Migranten zijn “eerlijk” te verdelen over de EU landen en “het quotum van de VN-Vluchtelingenorganisatie (UNHCR) wordt verhoogd.”
Zoals te verwachten, spreekt de Partij voor de Vrijheid (PVV) niet met meel in de mond als het gaat om massa-immigratie. Asielstop, opzeggen EU-regelgeving en VN-Vluchtelingenverdrag. Grensbewaking, inclusief het terugsturen van asielzoekers die vanuit buurlanden Nederland proberen binnen te komen. Strafbaarstelling illegaliteit en handhaving daarvan. Criminele asielzoekers worden vast- en uitgezet, statushouders raken hun verblijfsvergunning kwijt. Geen gedwongen spreidingswet. Statushouders die op vakantie gaan naar land van herkomst verliezen per direct hun verblijfsvergunning. Verbod op dubbele nationaliteit en hoofddoekjes in overheidsgebouwen, inclusief parlement. En natuurlijk: “Nederland is geen islamitisch land”, daarom “geen islamitische scholen, korans en moskeeën.”
Was de SP ooit een van de eerste partijen die kritisch stonden tegenover immigratie, daar is nu weinig meer van terug te vinden. “Mensen die geen recht hebben om hier te blijven moeten zo snel mogelijk terug”, maar bij deze open deur blijft het. Verder benadrukte de partij vooral dat vluchtelingen “recht hebben op een veilig en menswaardig onderkomen”, al moet asielopvang “snel onder controle worden gebracht”. De algemene formuleringen verraden een immigrationistische insteek, zonder concrete plannen om de immigratie echt aan te pakken.
De Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP) stelt “nu echt werk” te willen maken van het uitgangspunt dat asiel van tijdelijke aard moet zijn. “Zodra het kan, keren asielzoekers terug.” Daartoe moeten procedures worden versneld, verblijfsvergunningen verkort, terwijl misbruik van “gezinshereniging” wordt tegengegaan door dat alleen op het “kerngezin” van toepassing te laten zijn. De SGP kant zich tegen de Spreidingswet en “er mag geen sprake zijn van dwang bij het plaatsen van een AZC.”
Volt kiest, nauwelijks verrassend voor een vanuit Soros-kapitaal opgestarte partij, voluit voor immigrationisme. Het is niet alleen voorstander van de gedwongen Spreidingswet, de partij wil iets dergelijks zelfs voor de hele EU: een “Europees Asiel- en Migratiepact” dat letterlijk “tot solidariteit verplicht” (verplichte ‘deugdzaamheid’ dus, als onder Big Brother in 1984). Willen anti-immigratiepartijen de Dublinverordening afschaffen, Volt wil die juist herstellen, zodat asielzoekers vrijelijk vanuit alle landen van de EU naar Nederland kunnen doorreizen. Dat kunnen er heel wat worden, want Volt wil ook “legale migratieroutes” naar Europa openen. Voor de asielindustrie breken gouden tijden aan, want Volt wil de belemmering daarvan bestraffen. De Europese grens- en kustwacht Frontex komt rechtstreeks onder het Europees Parlement, maar meer voor “gemeenschappelijke EU zoek en -reddingsoperaties in het Middellandse Zeegebied” dan voor haar oorspronkelijk doelstelling: om de migranten tegen te houden.
Last, maar zeker niet least: de VVD, als geen andere partij verantwoordelijk voor het asiel- en immigratiebeleid van de afgelopen dertien jaar, verklaart dat bij deze verkiezingen doodleuk tot hoofdthema. Blijkbaar realiseert deze partij zich maar al te goed het imago van onbetrouwbaarheid dat zij heeft opgebouwd, doordat met haar in de regering en Marc Rutte als premier er meer migranten dan ooit Nederland zijn binnengekomen. Zelfs de staatssecretaris van asielzaken, Eric van der Burg, is een VVD’er, vooral bekend vanwege zijn uitspraak ‘Hoe meer asielzoekers, hoe beter’. Nu de spreidingswet (die gemeenten dwingt asielzoekers te huisvesten) in de parlementaire pijplijn zit, verklaart de VVD opeens ertegen te zijn, terwijl de eigen staatssecretaris doorgaat ervoor te ijveren.
Door voor de verkiezingen ogenschijnlijk in te zetten op migratievermindering lijkt de VVD haar verleden te willen schoonpoetsen, hopend op de kiezers met een kort geheugen. Maar voor die met een langer geheugen is het eerder een waarschuwing om de VVD-verkiezingsbeloftes inzake migratie voorlopig met een flinke zak zout te nemen. Zoals het spreekwoord zegt: als de vos de passie preekt, boer, pas op je kippen. Hoe dan ook, de VVD beweert via migratie-akkoorden met afzonderlijke landen migratie en mensensmokkel te willen terugdringen. Ook zouden de buitengrenzen van Europa beter bewaakt moeten worden, waar de registratie van eventuele asielzoekers moet plaatsvinden. Maar de VVD-beloftes om de migratie in te perken lijken vooral lippendienst aan het toenemende anti-immigratiesentiment onder het electoraat. Ze worden over het algemeen niet erg concreet gemaakt, zodat de VVD na de verkiezingen er nog alle kanten mee uit kan.
Dit artikel verscheen eerst op de website Cultuur onder Vuur van de stichting Civitas Christiana. We hebben het artikel met toestemming overgenomen, waarvoor dank!