Zwaargewonde christen krijgt geen hulp in Egypte
Wie de geschiedenis bekijkt, komt tot de nare conclusie dat met het begin van de o zo bejubelde Arabische Lente het zonnetje van het christendom langzaam is beginnen te zakken. Niet omdat de christenen massaal besluiten zich te bekeren tot een andere religie. Wel omdat zij op vele plaatsen zo te lijden hebben onder de vervolgingen, dat velen niets anders rest dan de biezen te pakken en op de vlucht te slaan.
Ihab Ghattas werd op 31 december na de mis in de Mar Girgiskerk (Sint-Joris) in Caïro neergeschoten. Volgens leden van de koptische Jeugd Unie Maspero was er op dat moment een protest van de islamitische Moslimbroederschap gaande, waarbij geschoten werd met hagel. Jonge kerkgangers, onder wie Ghattas, probeerden samen met de politie de kerk te beschermen.
Dat deze 23-jarige jongeman zijn kerk probeerde te beschermen is niet vreemd. Vorig jaar werden in Egypte om en de nabij vijfhonderd kerken, winkels en woningen van christenen aangevallen. Neergeschoten worden is al erg, maar de trieste geschiedenis van Ihab Ghattas is helaas nog niet voorbij.
Het slachtoffer werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht, maar het personeel weigerde hem te behandelen, omdat het niet om een noodgeval zou gaan. Een tweede ziekenhuis gaf aan niet voldoende bedden te hebben en een derde ziekenhuis zei niet over een intensivecareafdeling te beschikken om het slachtoffer te kunnen behandelen. Uiteindelijk werd Ghattas opgenomen in het St. Peters Ziekenhuis in Heliopolis, waar hij kort na aankomst overleed. Volgens leden van de koptische jeugdbeweging bloedde hij al ruim drie uur voor hij in het St. Peters terechtkwam.
Nu zijn bij dit verhaal een aantal vraagtekens te plaatsen. De smoezen van de ziekenhuizen klinken allesbehalve overtuigend. Wat voor een ziekenhuis ben je eigenlijk als je een excuus verzint als iemand bijna dood gaat op de stoep? Dat zijn christelijke achtergrond iets te maken had met de weigeringen, ligt voor de hand, maar zeker weten doen we het niet. Wat we wel weten, is dat mijn leeftijdsgenoot deze schietpartij van de Moslimbroederschap niet heeft overleefd.
Lees ook