Zangeres Merrill Garbus worstelt met haar muziek. Omdat haar stem "Afrikaans aandoet" is ze bang dat ze zich die cultuur "toe-eigent"

Ze is een spons, een hongerig muzikaal monster wier oor alle invloeden in zich opzuigt: van de folkalbums die ze als kind thuis hoorde tot de Haïtiaanse percussie die ze op een van haar reizen oppikte. Die invloeden vinden hun weg naar haar liedjes, of de meest consciëntieuze vrouw in popbusiness dat nu wil of niet. Vervolgens kan schuldgevoel de kop opsteken als ze zich afvraagt of het vanuit moreel en cultureel opzicht wel koosjer is.

Garbus: 'Natuurlijk, artistieke verlamming ligt op de loer als je voortdurend afweegt of je creativiteit iets oplevert dat je mag gebruiken. Handig is het niet, maar ik wil met dat ongemak leven. Het klinkt misschien raar, maar het voelt als mijn verantwoordelijkheid om het erover te hebben.

'Juist door van mijn worsteling mijn onderwerp te maken, kan ik vanuit een persoonlijke beleving iets waardevols vertellen over white privilege of culturele toe-eigening. Net zoals Kendrick Lamar en Beyoncé dat doen, vanuit hún oogpunt en hún beleving.'