Buitenhofcolumniste Stine Jensen had het vandaag over het woord van de week in politiek Nederland: filibusteren. SP en PVV hebben aangekondigd grote hoeveelheden van de weinige resterende werktijd in het huidige parlement te zullen volpraten om zo de voortgang op cruciale dossiers als de AOW-hervorming te vertragen. Is het nobel, want een uiting van de bereidheid om tot de laatste snik te vechten voor de eigen standpunten? Of juist bedenkelijk, omdat het een oneigenlijk gebruik van parlementaire procedures vormt en daarmee de wil van de meerderheid frustreert? Ik zou zeggen dat het geen van beide is. Het is niet nobel of verwerpelijk, maar een gewoon onderdeel van het parlementaire spel: wie niet kan winnen, mag zolang het binnen de regels valt alles doen om ervoor te zorgen dat hij iig niet verliest.
Van de column worden we helaas niet veel wijzer, want die pruttelt vrolijk voort op zonder ooit tot een uitgesproken oordeel te komen. Maar goed, we zijn wel weer drie minuten dichter bij de aftrap en daar gaat het vandaag tenslotte om.