Vadertje Staat bepaalt zwangerschapsverlof

De columns van Sophie in 't Veld (Europarlementariër namens D66) op de VARA-subsidiewebsite kennen altijd dezelfde boodschap in een ander jasje: de Europese overheid deugt en mevrouw van 't Veld gaat even uitleggen waarom. Vandaag is de EU goed omdat de EU 'heel dicht bij huis' is, want het Europees Parlement heeft zich uitgesproken over de duur van het zwangerschapsverlof. Onder het mom 'voorwaarden creëren voor een interne markt' kan de EU zich namelijk zo ongeveer met alles bemoeien - en dus ook met zaken zoals het zwangerschapsverlof die prima door de ooit zo soevereine nationale overheden zelf bepaald kunnen worden. Sterker nog: dit door de EU laten regelen miskent de verschillen in de Europese culturen.

Zoals bekend heeft de Europese overheid hier lak aan - het miskennen (of beter: vernietigen) van de verschillen in de Europese culturen is immers al jarenlang de uitkomst van Europees beleid: het is niet, zoals de officiële lezing luidt, een voorwaarde voor een vrije interne markt, maar een doel op zichzelf. En dus heeft het Europees Parlement ook een mening over het zwangerschapsverlof: 20 weken voor de moeder, 2 weken voor de vader. In Nederland zijn het nu nog 16 weken voor de moeder en nul voor de vader. Mocht de duur in Nederland ook werkelijk verhoogd worden - DDS-I is tegen - , dan zal dit de werkgevers naar verwachting € 322 miljoen extra kosten. De echte kostenpost is echter het verlies aan nationale soevereiniteit.

Als DDS-I ballen heeft - en waarom zou het dat niet hebben? - dan houdt het de rug recht en houdt men deze Europese bemoeienis tegen. Niet omdat het goed of slecht beleid is maar om de enkele reden dat het ongewenste Europese bemoeienis is.