Uranium in de achtertuin: al 42 jaar bekend!

Goed nieuws aan het kernenergiefront!! Vandaag, of liever 42 jaar geleden, is naar buiten gekomen dat in onze eigen Zeeuwse grond Uranium te vinden is van gelijke kwaliteit als het spul dat we nu uit het niet zo democratische Kazachstan importeren. Zie daar, het allerlaatste argument van de antilobby is van tafel!

Met de ´vondst´ - wat ik gemakshalve nog maar even gelijk zie aan ‘herontdekking’ – kan de kernenergiecyclus een totaal binnenlandse aangelegenheid worden. Delving en verrijking van de energiedrager, opwekking van stroom en opslag van afval kan allemaal binnen onze landsgrenzen plaatshebben. Goeddeels zelfs binnen de grenzen van het prachtige Zeeland. Het argument dat ook kernenergie afhankelijk is van schurkenstaten is daarmee van tafel. (Toch al niet zo sterk, gelet op de grote uraniumvoorraden in Australië, maar goed.)

Tot zover mijn jubelverhaal over kernenergie. Dat DDS daar groot voorstander van is mag bekend zijn.

Dan nu even een andere vraag: waarom is dit nieuws in vredesnaam 42 jaar lang op de plank blijven liggen???!! Al 42 jaar zijn wij er klaarblijkelijk van op de hoogte dat er uranium in de Zeeuwse grond ligt. Dat spul is geld waard, dat we voor de exploitatie van het naastgelegen Borssele al die tijd naar Kazachstan pompen. Kan iemand mij deze logica uitleggen?

Hoewel ik enerzijds dus enorm verheugd ben met dit nieuws, doet het ook de vraag rijzen wie er verantwoordelijk is geweest voor de stoflaag die zich op dit geologische rapport heeft verzameld. Bovendien zou ik graag willen weten welke geïmporteerde grondstoffen er nog meer in onze achtertuin liggen. Kamervragen, iemand?