"Oma we hebben je fiets gevonden".
Het is
De Volkskrant opgevallen dat het niet zo goed gesteld is met de Duitsers-haat. Waar men in 1988 nog rondliep met spandoeken waarop stond "Oma, we hebben je fiets gevonden", lijkt de gemiddelde Nederlander Heinz best een vrolijke vent te vinden.
Dat is allemaal leuk en aardig, maar vanavond dus even niet. Die Duitsers steken al sinds onze nederlaag de draak met ons. Bild maakt ons keer op keer belachelijk... en wij laten het over onze kant gaan. Nog even en we geven ons massaal over - nog voor de wedstrijd gespeeld wordt.
De VK vraagt zich af hoe dat toch komt? Mijn antwoord: politiekecorrectheid, moraal relativisme, en een gebrek aan aandacht voor onze geschiedenis. Heck, een significant gedeelte van de bevolking weet niet eens wanneer de Tweede Wereldoorlog precies plaatsvond. Het zou mij niet verbazen als de nieuwe generatie niet eens weet wie die nazis nou eigenlijk waren, Amerikanen, Britten of Duitsers.
Aan de andere kant: je krijgt wel de indruk dat de druk steeds meer toeneemt. De oude, gezonde Duitsers-haat is er nog wel degelijk. We hebben 't alleen verstopt onder een dunne laag 'fatsoen'.
Vanavond even niet, mensen. De Duitsers zijn gewoon weer de vijand. Dank u wel.