De Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen (Somo), een socialistische club met
een dubieus verleden en dito medewerkers, heeft een nieuw rapport uitgebracht en dus stellen de linkse media zich beschikbaar om de conclusies kritiekloos
over te nemen. De kern van het rapport: het fruit dat Albert Heijn verkoopt is afkomstig van bedrijven in arme landen die hun werknemers '
hongerlonen' betalen in ruil voor '
extreem lange werkdagen zonder vast contract of vakbond die voor ze kan opkomen'.
Het is een bekend riedeltje. Zo bekend zelfs dat het wordt genoemd in
The Corporation (2003), een Canadese docufilm die onbedoeld een overzicht geeft van de vele vooroordelen en misvattingen van socialisten over het kapitalisme (
of vaker: het corporatisme). In de docu wordt ook Michael Walker, de oprichter van een Canadese pro-vrije markt denktank, kort aan het woord gelaten. Zijn pro-globalisering bijdragen worden uiteraard keurig afgewisseld met schrijnende beelden van armoede in de Derde Wereld, zodat er niet inhoudelijk op ingegaan hoeft te worden.
In het filmpje hierboven is hij aan het woord van 3.11 tot 4.04 en van 5.25 tot 5.50:
Lets look at it from the point of view of the people in Bangladesh who are starving to death, the people in China who are starving to death, and the only thing that they have to offer to anybody that is worth anything, is their low-cost labor. And in effect, what they are saying to the world they have this big flag that says, Come over and hire us! We will work for 10 cents an hour, because ten cents an hour will buy us the rice that we need not to starve.
(...)
What happens in the areas where the corporations goin and are successful? They soon find that they cannot do anymorein that country because the wages are too high now. And whats that, another way of saying, well, the people are no longer desperate. So, okay, weve used up all the desperate people there, theyre all plump and healthy and wealthy. Lets move on to the next desperatelot and employ them and raise their level up.
Wat is er inhoudelijk tegenin te brengen? Werknemers in de Derde Wereld hebben geen vaardigheden of kennis waarmee men kan concurreren met Westerse werknemers; ze kunnen alleen concurreren met hun bereidheid om voor weinig geld te werken. Westerse bedrijven investeren niet in de Derde Wereld uit liefdadigheid, maar om de winst te maximaliseren: een verhoging van de salarissen van de werknemers uit de Derde Wereld - zonder hun kennis en/of vaardigheden te verhogen - leidt ertoe dat Westerse bedrijven minder in de Derde Wereld investeren.
De Volkskrant kopt 'Fruit in de super smaakt naar honger', maar de keuze die Somo het Nederlandse publiek voorhoudt is een valse keuze. Gedwongen hogere lonen in de Derde Wereld betekent minder investeringen in de Derde Wereld en dus méér honger. De keuze is niet: hoge lonen en minder honger in de Derde Wereld, en minder winst in de het Westen, maar: lage lonen en minder honger in de Derde Wereld, en meer winst in het Westen. De keuze die Somo dan maakt is typerend: liever meer verhongerden in de Derde Wereld dan meer winst in het Westen.
