De VVD kan de PvdA niet meer vertrouwen, maar in de ogen van premier Rutte maakt dat niets uit.
In een bijzonder opmerkelijk interview met De Telegraaf zegt premier Rutte vanmorgen dat het even flink schrikken was voor het kabinet én de VVD toen drie dissidente PvdA-senatoren tegen het wetsvoorstel van minister Schippers stemden. Ze hadden het niet zien aankomen, wat logisch is omdat er afspraken waren gemaakt met de PvdA: beide partijen én de zogenaamde gedoogclubs in de Eerste Kamer zouden het voorstel steunen.
Nou, dat ging dus even anders.
Het gevolg, aldus Rutte? Het vertrouwen was flink geschaad.
Je zou denken, dat is logisch. Maar het opmerkelijke bestaat eruit dat hij het gedrag van de PvdA daarna onmiddellijk vergoeilijkt en net doet alsof het plots weer fan-tas-tisch gaat.
"Als een wetsontwerp het niet haalt, schaadt dat het vertrouwen dat je over en weer mag hebben. Je moet erop kunnen rekenen dat dit soort grote wetsontwerpen door de Kamers wordt geloodst. Maar ik zeg er ter vergoelijking bij: het is de eerste keer in een heel groot pakket van hervormingen en vervolgens heeft de PvdA de problemen ook opgelost. Dus het vertrouwen is geschaad, maar er is geen blijvende schade aan de coalitie.”
De PvdA lapt afspraken aan haar laars, Schippers dreigt met opstappen, RTL Nieuws kondigt aan dat de val van de coalitie 'nabij is', het vertrouwen tussen VVD en PvdA is weg, maar "er is geen blijvende schade aan de coalitie"?
Hoe werkt dat precies Mark? Kun je dat even rustig uitleggen? Als doodgewone waarnemer lijkt me dat namelijk niet mogelijk: je kunt niet zeggen dat het vertrouwen beschadigd is en tegelijkertijd volhouden dat het verder geen enkele impact heeft op de onderlinge (werk)relatie.
Het is nauwelijks te bevatten dat Rutte niet eens door heeft dat hij zichzelf tegenspreekt. Natuurlijk wil hij dat het kabinet de hele rit uitzit, maar dat betekent niet dat je vertrouwensproblemen kunt wegdenken.