Zonder de persoonlijke inspanningen van burgemeester Van der Laan was de veroordeelde Bilal L. nooit aangesteld als deradicaliseringsexpert bij de gemeente Amsterdam.
Zelden in de Nederlandse politieke geschiedenis lijkt het ergens zó'n zooitje te zijn geweest als bij de gemeente Amsterdam nu. Het afgelopen jaar lijkt er een enorme beerput te zijn geopend daar, die zich alsmaar verder onthult. Dit is het zoveelste stuk informatie dat laat zien hoe bizar het er daar aan toe ging, en waarschijnlijk nog steeds gaat.
Voor wie niet meteen een lichtje gaat branden: de gemeente Amsterdam doet, naïef als het PvdA-bestuur daar is, graag aan onbewezen en vrijwel altijd ineffectieve 'deradicaliseringstrajecten'. Veroordeelde extremisten die men lief genoeg vindt om een tweede - of derde, of vierde, of vijfde... - kans te geven, komen daarin terecht. Dat extremistische gekken daar eerder radicaler uitkomen dan andersom betoogt ook oud-Hofstadgroeplid Jason Walters, die inmiddels wél op het rechte pad terug lijkt te zijn aanbeland. Volgens hem kun je enkel deradicaliseren als je dat echt zelf wilt, en kan geen enkel traject je daartoe dwingen: "Ze creëren schijnveiligheid", is zijn harde maar ware conclusie.
Los van het feit dat het dus sowieso al een verspilling van tijd én geld is, wist Amsterdam het ook nog eens voor elkaar te krijgen om de meest louche types verantwoordelijk te maken voor die deradicalisering. Saadia Ait-Taleb is inmiddels de laan uitgestuurd aangezien bleek dat ze opdrachten gunde aan (ex-)vriendjes - duidelijke corruptie dus - en Bilal L. moet zich al helemaal verantwoorden voor zijn daden. Hij is het levende bewijs dat het vrijwel onmogelijk is om mensen gedwongen te deradicaliseren. De kansenparel was vroeger zelf actief bij de Hofstadgroep en had verregaande voorbereidingen gedaan om een aanslag te plegen, maar zou daarna weer 'goed' zijn geworden. Nu is echter gebleken dat hij zijn cliënten niet minder radicaal, maar juist radicaler maakte: een enorme verrassing natuurlijk voor elke naïeve linkse medemens, maar iets wat ieder realistisch mens wel had kunnen verwachten: deze vos verloor noch zijn vacht, noch zijn streken.
Maar nu komt het: Bilal L. had, gezien zijn terroristische verleden, helemaal niet aan het werk moeten kunnen komen in Amsterdam. Daar is immers een Verklaring Omtrent Gedrag voor nodig, waar je zelfs in Nederland als veroordeeld terrorist niet makkelijk aan komt. Hij kreeg echter bijval van niemand minder dan Eberhard van der Laan, die zijn functie gebruikte - of beter gezegd, misbruikte - om hem alsnog de gemeente binnen te loodsen:
„De burgemeester heeft Lieke Thesingh, de toenmalig stadsdeelvoorzitter van Oost, gevraagd om Bilal dispensatie te verlenen. Dat hebben we ook op schrift”, zegt woordvoerder Geke Uninge van jeugdwerkorganisatie Dynamo uit Amsterdam Oost. Thesingh bevestigt die lezing. „Je zou het kunnen beschouwen als een verzoek van de burgemeester, omdat hij wilde dat hij (Bilal L., red.) die activiteiten deed.”
Welk belang de Amsterdamse burgervader er bij had om dat te doen, is niet duidelijk. Naar alle waarschijnlijkheid volgde hij hier zijn rode PvdA-hart, dat hier schreeuwde dat Amsterdam een voorbeeld kon worden voor succesvolle deradicalisering. Stel je immers voor: een gereradicaliseerde jongen die andere extremisten ook geneest van hun radicale ideeën, hoeveel mooier kan het worden? Helaas is ook die linkse droom weer in duigen gevallen: in plaats daarvan is het succesverhaal een schandaal van jewelste geworden.
Of zoals Martin Bosma (PVV) het verwoordt:
Het enige PvdA-banenplan dat wel werkt. https://t.co/LkiQHTU9W3
— Martin Bosma (@Martinbosma_pvv) 14 september 2017