Partij van de Ouderen heeft er genoeg van: 'Groei Amsterdam moet afgeremd worden!'

De vier grootste steden van het land krijgen een derde van de totale bevolkingsgroei tot 2030 te verwerken, voorspelden het Planbureau van de Leefomgeving en het Centraal Bureau voor de Statistiek onlangs in een gezamenlijk rapport. Amsterdam zal rond 2034 één miljoen inwoners tellen. Maar kan de stad deze groei wel aan?

Terwijl Amsterdam gebukt gaat onder de gevolgen van het massatoerisme; in 2015 zeven miljoen toeristische overnachtingen, blijft het stadsbestuur onverdroten inzetten op groei van de stad. Vreemd genoeg strookt het beleid van het stadsbestuur niet met de wens om te blijven groeien. Zo vroeg de Rekenkamer Amsterdam zich onlangs nog hardop af of het Openbaar Vervoer in de hoofdstad wel voldoende was en maakte een glashelder politierapport korte metten met het toerismebeleid: de veiligheid kan niet langer worden gegarandeerd en zowel de sociale cohesie als de leefbaarheid staan onder druk.

Naast deze zorgelijke ontwikkelingen is het de vraag waar al die tienduizenden nieuwe Amsterdammers moeten gaan wonen. De Nederlandse Vereniging van Makelaars (NVM) stelt dat het aanbod van Amsterdamse koopwoningen snel richting 0, zegge nul, gaat. Over een jaar worden nog wel huizen te koop aangeboden, maar die gaan zo snel weg, dat het aanbod bij een momentopname nihil is. Daarom zou er volgens de NVM snel ingezet moeten worden op het bijbouwen van woningen.

Door deze ongebreidelde groei komt de leefbaarheid in Amsterdam nog verder onder druk te staan. Het al weinige groen zal sneuvelen voor een stenen massa. Er zullen nóg meer verkeersbewegingen komen. De geluidsoverlast in de wijken zal gestaag blijven groeien. Bovendien zal een ongecontroleerde groei leiden tot een uitvlucht van mensen die zich in Amsterdam niet meer senang voelen. Dan krijgen we - als eindresultaat - een verpauperde stad.

Het zou goed zijn om verdere groei niet te faciliteren en ons in te zetten voor de alsmaar groeiende problemen in de stad, zoals de toenemende armoede en de weigering van het college om zich hard te maken voor een oudervriendelijke stad, teneinde voorbereid te zijn op de verdere vergrijzing van Amsterdam. Daarbij past een sterk sociaal fundament, zoals bibliotheken en wijkvereniging, waarop niet verder wordt beknibbeld.