Orang oetan fittie

Op deze site hebben we in het verleden al eens aandacht besteed aan de onderzoekingen van dr Grainger (hier). De man heeft onberispelijke groene credentials, maar is ook wetenschapper en moest in een studie toegeven dat hij geen bewijs kon vinden voor het verdwijnen van het tropisch regenwoud (hier). De New York Times en andere media berichtten daarna (zie hier) dat het tropisch bos op sommige plekken weliswaar fors gekapt wordt, maar dat het tevens wereldwijd in een razend tempo aan het teruggroeien is. Steeds meer onderzoekers laten zich ronduit positief uit over de staat van de bossen op de wereld. En zeer recent laten Finse en Amerikaanse onderzoekers weten dat het eigenlijk behoorlijk goed gaat met de bossen in de wereld. Op sommige plekken loopt het bosoppervlak terug, op andere plekken neemt het toe en op heel veel plekken wordt het bos - dankzij de toename van CO2 in de atmosfeer? - fors dichter.

Er zijn nog 50.000-60.000 orang oetangs. Ooit waren er veel meer en wij krijgen hier te horen dat hij zo in aantal is teruggelopen door ‘verlies van habitat’, de ontbossing dus. Amerikaanse en Chinese onderzoekers concludeerden recent (hier) dat dit effect nogal overdreven wordt en dat studies naar bedreigde diersoorten de werkelijke hoeveelheid dieren waarschijnlijk met de helft onderschatten. Dan zouden er nog 75.000-90.000 orang oetangs zijn. Is dat te weinig? Een extra waarschuwing is hier ook op zijn plaats: het eiland Borneo is dichtbegroeid met jungle en de claim om daar iets verstandigs over te zeggen moet met een forse korrel zout worden genomen. Recent ontdekte in ieder geval een onderzoeker een nieuwe kolonie van 2000 orang oetangs (zie hier). 

En ander onderzoek (hier) suggereert dat niet verlies van habitat maar de jacht door de lokale bevolking de aantallen orang oetangs zo fors heeft teruggebracht. Die teruggang zou al zijn begonnen 120 jaar voordat er sprake was van enige ontbossing (hier).