Christina Eckes, hoogleraar Europees recht aan de, hoe kan het ook anders, Universiteit van Amsterdam, meent dat Europese burgers nu juist méér macht hebben. Ze spreekt zichzelf echter flink tegen! Via de NRC. Je moet jezelf in aardig wat bochten wringen als je stelt dat je binnen een gebied van 17 miljoen inwoners minder macht hebt dan in een gebied van 550 miljoen. Toch doet deze UvA-hoogleraar een aardige poging! Ze zegt:
„Iedereen weet dat je vanwege de Europese integratie als burger nationaal minder invloed hebt dan vroeger. Maar weinigen beseffen dat je er als Europees burger de laatste jaren macht hebt bíjgekregen. Zo kun je ook denken: als Europees burger.”
Zo kun je inderdaad denken ja, het wordt zelfs nog mooier:
"De invloed van Europarlementariërs op zaken als databescherming en intellectueel eigendom is veel groter dan vroeger. Ze hebben ook meer te zeggen over handelsverdragen met derde landen. De burger heeft daardoor, via hen, méér invloed op de Europese besluitvorming. (...) Ook bij de regulering van internetgiganten als Google en Facebook zijn Europarlementariërs nu meer betrokken dan nationale parlementariërs. Op nationaal niveau kun je dit nauwelijks meer aanpakken. Dus gebeurt het steeds meer in Brussel."
Inderdaad ja, Google en Facebook, met hun servers buiten de
EU, zijn op nationaal niveau niet aan te pakken. Op Europees niveau overigens ook niet maar daar worden Europarlementariërs tenminste nog over geïnformeerd! En die databescherming en intellectueel eigendom? Die eerste is de reden waarom je tegenwoordig een miljoenenboete riskeert als je op je werk een massamail via CC in plaats van BCC verstuurt. Die tweede zorgt ervoor dat internetgiganten binnenkort informatiestromen domineren met hun uploadfilters. Wat hier grofweg wordt bepleit, is dat je meer vrijheid hebt gekregen toen je je eigen kettingen uit mocht zoeken en om mocht doen, omdat dit het beste voor je is.
Zelf noemt ze het Oekraïne-referendum en het associatieverdrag waar het allemaal om te doen was. Lidstaten mochten meebeslissen over 2 procent van de inhoud. Dat Nederlandse kiezers in de veronderstelling waren om tegen dit hele verdrag te kunnen stemmen, legt zij uit als de machtsverschuiving van parlementslid naar Europarlementariër, die er volgens haar gaande is. Dat de EU iets heeft besloten en heeft doorgedrukt, waar een meerderheid van Nederland tegen bleek te zijn, laat ze buiten beschouwing.
Je hebt dus de keuze om vast te blijven houden aan enige invloed op die 2 procent inhoud óf je kunt het (geheel vrijwillig!) eens zijn met die 98 procent, doordat diegene waar je op hebt gestemd toch niet naar je luistert. Ach ja, wel een leuke poging van mevrouw Eckes!
