Ontvoeren loont voor terroristen

Afgelopen maandag, gisteren dus, werd er door de VN-veiligheidsraad een Britse resolutie aangenomen die er voor moet zorgen dat er meer druk wordt uitgeoefend op landen en bedrijven die losgeld willen betalen aan ontvoerders. Hetzelfde geldt voor indirecte betalingen aan terroristen. Het betalen van losgeld werkt namelijk, volgens de indieners, averechts. Op korte termijn koop je er misschien personen mee vrij, maar op lange termijn breng je veel meer mensen in gevaar omdat het ontvoeren van westerlingen door groeperingen van allerlei vaag en gevaarlijk pluimage een interessante bron van inkomsten wordt.

Dit is een vrij lastige afweging. Ik kan het me nog goed herinneren dat de Nederlandse arts Arjan Erkel gevangen werd gehouden in Dagestan. Zijn ontvoering duurde bijna twee jaar, maar liefst twintig maanden. Uiteindelijk koos de Nederlandse overheid ervoor om deze ontvoerde Nederlander vrij te kopen. Daarvoor werd destijds 1 miljoen euro overgemaakt. Een deel van dat geld werd overigens later door Artsen zonder Grenzen, de werkgever van Erkel, terugbetaald aan de staat.

Prijskaartje
Voor Arjan Erkel en zijn familie was het heel prettig dat hij werd vrijgekocht. Volgens de aangenomen Britse resolutie van gisteren was deze zet van de Nederlandse overheid dus niet zo slim. Ook de afgelopen jaren zijn verschillende mensen vrijgekocht. Het prijskaartje loopt in de tientallen miljoenen.

Bereidwilligheid
Ongeveer 17 miljoen van deze 77 miljoen zou door de Franse overheid zijn betaald om de drie Fransen, die al jaren in Niger gevangen werden gehouden, vrij te kopen. Britse deskundigen denken nu dat terroristische groeperingen de komende jaren alleen maar meer mensen zullen ontvoeren. Het loont immers.

Daarmee zal op een gegeven moment echter ook de bereidwilligheid van overheden en bedrijven afnemen om nog te betalen. De Britse theorie en de daaraan verbonden resolutie hebben immers gelijk. Dat zal er op haar beurt voor zorgen dat er minder hulpverleners en werknemers van bedrijven afreizen naar risicogebieden. Op die manier storten terroristische groeperingen regio's en zelfs hele landen in de afgrond.

Maar dat zal hen een worst wezen.