NCRV censureerde kritiek op Palestijnen

Elke avond, in ons hotel in het Palestijnse plaatsje Bethlehem, worden we urenlang 'op camera' door de NCRV doorgezaagd. De bedoeling is: emotie. De NCRV weet natuurlijk allang hoe het hier zit, ze hebben hier al vaak genoeg gefilmd, wij mogen braaf in onze eigen woorden vertellen hoe erg of het is. Snakkend naar onze welverdiende fles wijn (Bethlehem produceert uitstekende miswijnen) knakken sommigen van ons tijdens de langdurige ondervragingen.

Ik herinner mij een woedende uitval van Antoine, waarin hij de verdrijving van de Palestijnen uit hun woonsteden vergelijkt met de gebeurtenissen in het Derde Rijk. Nou nou, Antoine, kan het misschien iets minder. Nee, persisteert hij, ik zeg het gewoon. En Sieb en Rosita spreken met gebroken stem over Christus die dit toch allemaal héél anders had bedoeld. Zelf opper ik dat de Palestijnen het misschien toch ook wel een heel klein beetje aan zichzelf te danken hebben, met hun terroristische en corrupte regeringsleiders, maar dat wordt er later uitgeknipt. Het is de bedoeling dat de Palestijnen als slachtoffers worden gezien, anders klopt het format van het NCRV-programma niet meer.