Vriendendienstje, heet dat.
Gertjan van Schoonhoven wenst Mohamed S. op elsevier.nl een leven vol schaamte toe. Hij verwijst daarmee naar de schaamtecultuur die de advocaat van S. aanhaalde als rechtvaardiging voor diens laffe doorrijden en zwijgen. Meer dan uit machteloosheid oproepen tot die cultureel zo hooggeachte schaamte, kun je dan ook niet.
Mohamed S. heeft anderhalf jaar cel gekregen, waarvan een half jaar voorwaardelijk. Over een jaar loopt deze walgelijke figuur dus weer vrij rond. Voor de duidelijkheid: we hebben het hier niet over een buitengewoon tragische combinatie van te hard rijden en dom ongeluk. Nee, S. reed met 80 kilometer per uur op Van der Wal in, die hij vervolgens voor dood achterliet. Hij reed door en moest opgespoord worden door de politie. Wat voor man ben je dan?
Maar wat deze onvoorstelbaar lage straf zo bitter maakt, is dat die vier keer zo hoog zou kunnen zijn als de drie medepassagiers van Mohamed S. hadden getuigd.
Nadat S. eerst al weigerde hun namen te noemen, weigerde het drietal te getuigen. Vooral daardoor werd S. veel lichter gestraft dan het Openbaar Ministerie eiste. Opzet is niet bewezen. S. kreeg geen vier jaar cel, maar achttien maanden, waarvan zes voorwaardelijk.
Wat een fantastische vrienden. Je vriend iemand de vernieling in zien rijden en het slachtoffer op straat achterlaten om dood te gaan. En dan het lef hebben je kaken op elkaar te houden! Als er echt sprake was van een schaamte- en eercultuur, dan ga je op je knieën van schaamte en schande. Dergelijke culturele typeringen zijn niet van toepassing op deze halve kerels; het interesseert ze gewoon niet.