Bellen blazen en piramide spelen. Twee onverminderd populaire spelvormen die na elke conjunctuurgolf in een nieuw jasje terugkeren. Het is genoegzaam bekend dat het Griekse luchtbelletje geknapt is.
Tenminste, in de reële wereld. In de vertroebelde breinen van Eurofiele politici is lucht pompen in een kapotte ballon DE remedie. Met de complimenten uit Harare van Robert Mugabe dat de EU zijn sublieme beleid van roof en hyperinflatie thans heeft overgenomen. Er zullen nog vele bellen barsten. Dan het piramide spel: Piramide of ponzifraude is een methode om mensen op te lichten door een belegging aan te bieden met een extreem hoog rendement, waarbij de uitbetaalde gelden worden gefinancierd uit de inleg van nieuwe klanten. Deze fraude is vernoemd naar Charles Ponzi, een Amerikaanse oplichter van Italiaanse afkomst. Vernieuwd! Nu nog meer rendement!! 10 procent gegarandeerd!!! Aan de man gebracht via gelikte internetsites en allicht op de buis verkondigd bij Neerlands bekendste beleggingspooier Harry Mens. Inderdaad Carlo, dat wordt weer
een hilarische uitzending!
Op het eerste gezicht is het wonderbaarlijk dat sommige bemiddelde burgers met +50.000 Euro te beleggen keer op keer verleidt worden om piramide spelletjes te spelen. Zeker, elke schijn van een ponzi scheme wordt bij introductie en aanbod van een exotisch beleggingsproduct vermeden. En niet elk risicovol product is frauduleus. Reeds in de jaren negentig werden life insurance policies gesecuritiseerd door bonafide verzekeraars. Maar slechts een paar jaar na de Easy Life beleggingsfraude is nu de top van vergelijkbaar investeringsvehikel Quality Investments (QI)
door de mand gevallen:
De voltallige Nederlandse directie van het beleggingsfonds Quality Investments is dinsdag aangehouden. Het Openbaar Ministerie vermoedt een fraude van 200 miljoen dollar.
Een eigen vliegtuig, snelle jachten, mooie villas in Spanje, Zwitserland en Turkije, Ferraris, Porsches en dure horloges. Dagblad De Pers heeft de afgelopen drie jaar uitgebreid beschreven hoe de bazen van het beleggingsfonds Quality Investments (QI) strooiden met het geld dat zij ophaalden bij beleggers.[ ]
Geldbeluste beleggers
Hoe Quality Investments aan al dat geld kwam? Dat werd door geldbeluste beleggers aangedragen. 30 miljoen..., 75 miljoen in 2008 en vorig jaar 150 miljoen dollar, lepelde Frank Laan begin 2010 nog tegen dagblad De Pers de verkoopcijfers van zijn bedrijf op. Ik denk dat we sinds het begin van Quality Investments in 2003, rond de 350 miljoen euro bij investeerders opgehaald hebben, aldus Laan destijds. We zitten nu in Spanje en België. Ik ben bezig met Zwitserland en Noorwegen. Omdat life settlements steeds bekender worden, schieten de omzetten omhoog.
Levensverzekeringen
Laan en consorten vertelden beleggers dat ze via Quality Investments levensverzekeringen overnamen van oude Amerikanen. De investeerder betaalde de premies en bij het overlijden van de verzekerde zou de uitkering terechtkomen bij de beleggers. Mocht de Amerikaan niet binnen de verwachte termijn overlijden, dan zou een betrouwbare herverzekeraar de uitkering voor zijn rekening nemen.
Zwarte lijst
En bij dat laatste zat een groot deel van het probleem, zo onthulde De Pers al vorig jaar; die betrouwbare herverzekeraar bleek helemaal niet zo betrouwbaar. Het in de Dominicaanse Republiek gevestigde Provident Capital Indemnity Ltd (PCI) bleek in de Verenigde Staten en Engeland meermaals berispt voor overtreding van de effectenwetgeving en fraude en belandde daarom in Nederland op de zwarte lijst van de Autoriteit Financiële Markten (AFM).
Uit diverse onderzoeken blijkt dat de gemiddelde Nederlander (en dus ook de bemiddelde) een gebrekkige kennis van zaken heeft waar het financiële producten betreft. Logisch, aangezien de markt zeer inventief is met het ontwikkelen van nieuwe complexe producten. Maar waar een ander etiketje op een rol beschuit reden kan zijn om diezelfde rol niet meer te kopen, wordt een glimmende beleggingsbrochure voor zoete koek geslikt en 50 mille afgetikt.
De uitdrukking onbekend maakt onbemind gaat bij beleggers kennelijk niet op. En wanneer er met torenhoge rendementen wordt geschermd, laat ook het geheugen de meesten in de steek.
Toegegeven, de slimmigheid van Quality Investments zit hem hierin dat zij een extra schijnzekerheid hebben ingebouwd voor de potentiële belegger die wel de moeite heeft genomen om de risicos van levensverzekeringhandel te begrijpen: het opvoeren van een (niet nader genoemde) herverzekeraar.
Stel dat alle gelden daadwerkelijk belegd waren. Indien een specialistische verzekeraar dan echt de risicos van overlijden na polisvervaldatum zou overnemen, is dat geen enkele reden om dat geheim te houden, als zijnde het coca-cola recept zoals hoofdverdachte Frank Laan als smoes opvoerde.
Als dergelijke hoge risicos werkelijk afgedekt worden blijft er weinig over van het voorgespiegelde rendement van 11 procent en had Laan c.s. geen tientallen miljoenen opgehaald en in eigen zak kunnen steken. Dat is de echte reden.
Deze witte boorden criminelen moet eerder en harder aangepakt worden. De verhoging van de minimum inleg naar een 100.000 Euro volgend jaar om AFM regulering te ontwijken doet veel te weinig om nieuwe excessen te voorkomen.
Terug naar de beleggers: eigen schuld dikke bult voor de gedupeerden, of is mededogen op zijn plaats? Denkend aan eerdere fraudegevallen en de vele alarmbellen rond Quality Investments:
link naar hun website, tel de red flags en oordeelt u zelf.
Bij Pauw & Witteman zat reeds een advocaat die wil brood zag in een collectieve procedure. Ook hier is voorzichtigheid gewenst. Er zijn er diverse die na een forse aanbetaling een brief schrijven en vervolgens achterover gaan leunen. Slechts weinigen zijn gespecialiseerd in beleggingsfraude.
P.S. na de DSB affaire van Dirk Scheringa kan met QI van Frank Laan een nieuwe red flag geplant worden: ex-politieagenten die met uw geld gaan spelen zijn niet te vertrouwen.
