Moederdag

Moederdag heeft een vreemde bijsmaak. Net als Valentijnsdag, probeert men er een lange geschiedenis aan te geven – moedercultus uit het oude Griekenland, verering van Maria als moeder Gods – maar dat klinkt gewoon niet overtuigend.  Het vermoeden rijst al snel dat het een cynische, Amerikaanse, commerciële uitvinding is, bedoeld om grote hoeveelheden kaarten te verkopen met banale teksten als ‘Jij bent de beste moeder in de wereld’ – een uitdrukking die duidelijk niet in meervoud waar kan zijn.

De geschiedenis blijkt iets subtieler. Moederdag is uitgevonden door een zekere Anna Jarvis, toegegeven een Amerikaanse, maar met de simpele bedoeling om een eerbetoon te brengen aan haar overleden moeder, die met de zogenaamde Mother’s Day Work Clubs tijdens de Amerikaanse burgeroorlog voedsel verstrekte aan arme moeders. Ze raakte geïnspireerd en begon een campagne om Moederdag tot nationale feestdag uit te laten roepen, een nobel streven. Dat lukte in 1914. In 1920 walgde ze echter al zo van de vercommercialisering – vooral van het feit dat mensen steeds vaker voorgedrukte kaarten naar hun moeder stuurden (!) – dat ze alles deed om de feestdag juist weer af te schaffen. Ze ging zelfs zover dat ze probeerde de merkrechten op de naam Moederdag te verkrijgen. In dit streven slaagde ze niet. Ze stierf onbemind en in armoede.

Het is dit dubbele aan Moederdag dat het ongemakkelijk maakt om te vieren. Aan de ene kant vind je je moeder natuurlijk fantastisch en dat mag wel eens gezegd. Aan de andere kant is de dag zo besmet door vals sentiment dat het bijna een belediging voor je moeder is om eraan mee te doen. Bij mij geeft het laatste de doorslag. Ze krijgt geen kaart; ik ga het doodzwijgen. Nee, liever geen voorgekauwde woorden, maar daden. We gaan gewoon gezellig met elkaar en de rest van de familie lunchen. Dat vindt ze namelijk écht leuk, zeker als we het afsluiten met de simpele maar lekkere clafoutis die zij altijd maakt.

Clafoutis

Ingrediënten:

- 800 g kersen (vers, zonder pit; of uit pot) – kan ook vervangen worden door 200 g frambozen en 600 g bramen
- 8 eieren
- 300 g basterdsuiker
- 150 g bloem
- 200 g roomboter
- pakje bakpoeder

Bereiding:

Dit is enorm makkelijk om te maken. Goed spul voor als je wel een toetje wilt hebben of wat zoets bij een kop thee, maar niet de energie kunt opbrengen om ingewikkelde recepten te volgen en van alles te gaan wegen. Je moet het zien als een groot, luchtig alternatief voor een fruitgevulde muffin.

Zet de oven op 200 graden Celsius. Laat de boter zacht worden tot hij kneedbaar is (half uur buiten de ijskast moet het doen).

Meng de eieren goed door elkaar (makkelijkste is met een staafmixer of in een keukenmachine), voeg en meng dan achtereenvolgens de suiker, boter, bloem en ten slotte het bakpoeder door het mengsel heen, en roer het tot een glad beslag.

Neem een diepe, ronde taartvorm of een bakblik en smeer goed in met boter (ik pak een pakje boter vast en smeer daarmee over het blik). Giet het beslag in de vorm. Verspreid het fruit over het mengsel en druk het er een beetje in (de bovenkant moet nog wel boven het beslag uitsteken).

Zet het ongeveer 30 minuten in de oven, totdat het mengsel (ook van binnen) gestold is. Laat iets afkoelen (15 minuten) en besprenkel met poedersuiker.