Links-islamitisch verbond van jongerenorganisaties laat zien wat voor toekomst er komt
Komende zaterdag gaat het links-islamitisch verbond weer verder in Rotterdam. Niet in de vorm van politieke partijen in de gemeenteraad, maar in de vorm van politieke jongerenorganisaties (PJO). De jongerenpartijen van de PvdA, SP en GroenLinks gaan meelopen met NIDA in een mars voor de Palestijnen. Dit is de toekomst, links hand in hand met de islamisten.
De organisaties zullen stil staan bij 'het lot van de Palestijnen' en de status in de Gazastrook. Een excuus om alsnog met zijn allen bij elkaar met elkaar op te komen, als een verbond dat er nog niet is, maar wat zeker wel zal komen. Een waarschuwing voor het toekomstbeeld van later. De linkse PJO's vormen de ontwikkeling van de linkse ideologie en het linkse discours over een decennium. Dan is dit beeld niet iets waar we blij van worden.
Eén aanwezige bij de demonstratie valt op: Amin Abou Rashed, die bekendstaat als de fondsenwerver voor Hamas, geeft op Facebook aan bij de bijeenkomst te zullen zijn. Hij was vorige maand in de Tweede Kamer bij een bijeenkomst van de ngo Oxfam Novib, naar eigen zeggen met ambtenaren van minister voor Ontwikkelingssamenwerking Sigrid Kaag (D66). Het ministerie liet in een reactie aan Elsevier Weekblad weten dat het een stagiair naar de workshop had gestuurd, maar niet op de hoogte was van de komst van Rashed.
Dat de linkse PJO's ook nog met Rashed in verband gebracht willen worden, is al helemaal zorgelijk. Het slaat nergens op dat de politieke implicaties niet duidelijk zijn van deze actie, dus het moet een moedwillige keuze zijn geweest. Het lijkt op een soort 'de vijand van mijn vijand is mijn vriend' gehalte te hebben, maar dan is nog de vraag wat dit zal betekenen in de toekomst.
Is het niet beter om een seculier vs. confessioneel politiek gevecht aan te gaan, dan een rechts vs. links-islamitisch? Aan de andere kant, het is niet zo raar dat links en islamisme samen gaan, uiteindelijk vormt het een vorm van autoritarisme door middel van een Theocratie, of Socialistische Heilstaat. Lijkt dat te voorbarig en te extreem? Dat zou u kunnen denken, maar het gaat allemaal stapje voor stapje en dit soort fundamentele consequenties bedenken is een noodzaak, als er fundamentele discussies moeten plaatsvinden.
Hieronder de verdere onderbouwing van niemand minder dan David Suurland, die de link onderzocht heeft tussen het Communisme, Nazisme en Jihadisme:
