Laat je niet foppen door de media: in de politiek van Iran bevinden zich geen "gematigden"
De parlementsverkiezingen in Iran verliepen gisteren, en kranten koppen overal blij dat de "gematigden" hebben gewonnen. Grapje, zeker?
Weinig mensen weten dat enkele dagen voordat de Shah van Iran werd verdreven in januari 1979, de belangrijkste Westerse leiders een internationale top in Iran hielden. Op de Guadaloupe-conferentie werd formeel vastgesteld door president Carter van de VS, president Giscard van Frankrijk, premier Callaghan van het Verenigd Koninkrijk en bondskanselier Schmidt van West-Duitsland dat het ancien regime van Iran zou gaan vallen, en dat men geen hulp wilde bieden. Een revolutie, geleid door marxisten en islamisten, zou worden toegestaan en de ayatollahs mochten uit Frankrijk terugkeren naar hun geboortegrond in Iran.
Zo gezegd, zo gebeurd. De Shah viel nog geen twee weken later en werd opgevolgd door een geducht islamistisch repressief regime dat binnen de kortste keren hun eigen belangrijke medestander - de marxisten - volledig onschadelijk hadden gemaakt. Dit toont aan hoe doortrapt en hoe gewetenloos de nieuwe ayatollah-machthebbers te werk gingen; zelfs als je in eerste instantie mét hen was, werd je gewoon vervolgd. Maar de ayatollahs stopten daar niet: nog voor midden jaren '80 was Iran veranderd van liberaal en min of meer Westers land in één van de strengste islamitische semi-kalifaten ter wereld. Doodzonde.
Fast forward naar 2016, en er is sindsdien eigenlijk geen sodemieter veranderd. Hetzelfde regime is nog altijd aan de macht, en nep-verkiezingen geven slechts milde variaties aan tussen de verschillende kandidaten. Als ze überhaupt al mee mogen doen, want de meeste kandidaturen worden gewoon direct afgewezen door de ayatollahs. Hoe dan ook, gisteren waren er verkiezingen in Iran, en kennelijk zijn die gewonnen door "gematigden". Dat beweren aldus diverse media, waaronder De Volkskrant:
Een coalitie van hervormingsgezinden heeft in de Iraanse hoofdstad Teheran alle dertig zetels gewonnen die er op het spel stonden in de parlementsverkiezingen. Dit blijkt uit de eerste uitslagen van de stembusgang van vrijdag. Vooraanstaande conservatieve politieke leiders zijn weggestemd en krijgen geen plek in het parlement van 290 zetels, meldden Iraanse media zondag.
De regering van de gematigde Rohani probeert het land te hervormen, maar de meeste staatsinstellingen zijn nog steeds in handen van aartsconservatieve geestelijken.
Dit is gewoon klinkklare onzin. Zelfs de "hervormingsgezinden" zijn helemaal niet van plan om écht te hervormen. Hooguit gaan ze een paar economische maatregelen treffen, maar reken er maar niet op dat Iran een baken van godsdienstvrijheid wordt. Reken er ook maar niet op dat je het onder de "gematigden" ver kan gaan schoppen als niet-moslim. En de dictatuur van de ayatollahs afschaffen, ten faveure van échte democratie en een volksbewind? Een farce. In de Iranese politiek is niemand te vinden die dat serieus voorstelt. Degenen die het wel vinden durven dat niet hardop te zeggen en komen - geïntimideerd dat ze zijn - sowieso niet eens in de buurt van het parlement. Laat staan dat ze gekozen zouden gaan worden.
Maar het gaat verder. Neem het nucleair beleid, mensenrechtenbeleid of de vrij achteloze wijze waarop de doodstraf wordt voltrokken. Onder de "gematigde" Rouhani gaat dat allemaal in hetzelfde tempo door.
Breek me de bek dus niet open van gematigdheid. En hervormingsgezindheid? In Iran?! Ga toch heen.
