Klimaatambassadeur Wijnand Duyvendak

Ik had gisteren het genoegen kort te mogen discussiëren op de VARA-Radio (ja, daar staat 'VARA' - voorheen de afkorting van: Vereniging van Arbeiders Radio Amateurs) met Wijnand Duyvendak, die zich tegenwoordig klimaatambassadeur noemt. De presentator was Felix Meurders, die mij altijd opvalt door zijn professionaliteit en neutraliteit. Zoals gebruikelijk is in het klimaatdebat, was ook deze discussie weer zeer levendig. Duyvendak mocht uitleggen waar de 10:10-campagne over gaat (10% CO2-reductie te beginnen in 2010), die aanstaande zondag groots van start gaat met medewerking van tal van bekende mediapersoonlijkheden.

Duyvendak beklaagde zich over het gebrek aan klimaatambitie in het concept-regeerakkoord. Klimaat werd er slechts terloops in genoemd. Daarom moeten de mensen het volgens hem nu maar zelf doen en zodoende een signaal aan de politiek afgeven.

Laat ik voorop stellen dat ik voorstander ben van zuinig energieverbruik. Maar de koppeling aan CO2 en klimaat acht ik onjuist, omdat de invloed van CO2 op de gemiddelde wereldtemperatuur volgens de modernste literatuur onbeduidend is. In die visie is er dus geen klimaatprobleem en dient er derhalve ook geen klimaatbeleid te worden gevoerd – eens te meer niet daar zowel protagonisten als antagonisten van de menselijke broeikashypothese het erover eens zijn dat het huidige klimaatbeleid geen enkel meetbaar effect zal hebben. 'All pain and no gain!'

Tijdens de discussie met Duyvendak gebruikte hij weer de bekende sleetse - want weerlegde - argumenten dat het met het klimaat allemaal nog erger wordt dan reeds eerder werd verondersteld. Hiermee bevestigt hij weer eens dat paniekzaaien een vast onderdeel is van de mantra van de milieubeweging. De nakende klimaatcatastrofe bestaat alleen in de virtuele werkelijkheid van de klimaatmodellen. Ook gebruikte hij weer het bekende fantasiegetal dat 99% van de wetenschappers achter de menselijke broeikashypothese zouden staan (bron natuurlijk onbekend). Voorts was hij bij een aantal wetenschappers op bezoek geweest, die hem hadden verteld dat klimaatmodellen toch ècht betrouwbaar zijn. Ik heb hem namen aangeboden van wetenschappers die van mening zijn dat dat niet en wellicht nooit het geval zal zijn (maar die opmerking ging door de inmiddels gestegen toonhoogte van de discussie misschien wat verloren). Kortom onze klimaatambassadeur blijft maar sprookjes vertellen en is zo druk met actievoeren dat er geen tijd meer overblijft om wetenschappelijke rapporten te bestuderen, bijvoorbeeld dat van de traditioneel klimaatalarmistisch ingestelde Royal Society (de Britse KNAW), die nu aan het terugkrabbelen is.

Maar mijn grootste bezwaar tegen de 10:10-campagne richt zich tegen de mentaliteit van fanatiek dogmatisme van waaruit de campagne wordt gevoerd. Men heeft inmiddels het beruchte – als humor bedoelde – filmpje, waarin onder meer kinderen werden opgeblazen als straf voor hun weigering mee te doen aan de campagne, van het net gehaald en excuses aangeboden voor plaatsing. Dat is natuurlijk een positief gebaar. Maar men blijft toch zitten met de vraag uit wat voor een verwrongen gedachtegang men heeft besloten om überhaupt zo'n filmpje te maken.

De 10:10-campagne maakt gebruik van geraffineerde psychologische technieken van subtiele en minder subtiele vormen van indoctrinatie, intimidatie en groepspressie - ook bij jonge kinderen die thans op vele scholen het broeikasgeloof met de paplepel krijgen ingegoten, ook al maken ouders daartegen bezwaar.

We kennen dit soort praktijken uit andere landen en weten hoe deze kunnen ontsporen. Ik ben daar dan ook allergisch voor.

Voor mijn radiodiscussie met Wijnand Duyvendak (met beeld!) verwijs ik naar hier.