ING is CO2-neutraal, want dat staat zo leuk
Maar CO2-uitstoot financieren is natuurlijk geen enkel probleem. Daar is ING goed in: de Aaibare Bank spelen. In wezen is het natuurlijk waanzinnig dat de op een na grootste spaarbank ter wereld zich voor zulke vage concepten als 'CO2-neutraliteit' laat gebruiken. Daarnaast is CO2-neutraal ondernemen een wassen neus als ING niet gewoon op de Triodos-tour gaat en alleen financiert wat moreel superieur is. In de ogen van Milieudefensie.
En de vrienden van Volkert hebben wel een punt:
Natuurlijk feliciteren we ING met haar besluit voor een klimaatneutrale bedrijfsvoering en hopen we dat de andere grote Nederlandse banken dit goede voorbeeld gaan volgen. Maar met een klimaatneutrale bedrijfsvoering wordt pas 1(!) procent van de totale uitstoot van ING aangepakt. De grootste impact van een bank zit namelijk in de uitstoot van broeikasgassen die haar wereldwijde investeringen en leningen veroorzaken.
Het is vergelijken met een hoteleigenaar die trots laat weten zijn eigen handdoeken opnieuw te gebruiken (u kent allemaal de oproep in uw hotelkamer), terwijl hij zijn gasten er niet op attendeert dat zij hetzelfde zouden kunnen. Het zet niet echt zoden aan de dijk. Toch doet ING trots (pers)berichten uitgaan om de nietsvermoedende Westerse consument erop te wijzen dat morele superioriteit een oorsprong heeft: ING.
De bank redt bijvoorbeeld eigenhandig het oerbos in Zuid-Oost Azië terwijl ze tegelijkertijd klimaatneutraal bezig is. Er wordt bos geplant en hersteld, dat tegelijkertijd CO2-opneemt. Klinkt sprookjesachtig, alleen gaat de algemeen aanvaarde premisse 'meer bos = gewoon goed' niet op. Vooral in ontwikkelingslanden is er behoefte aan meer welvaart en dat gaat - ja, helaas - ook ten koste van bos. Is het aan ING om de keuze voor de lokale bevolking te maken hun welvaart niet te vergroten? Nee, natuurlijk niet.
Hoewel ING pretendeert het beter voor te hebben met oerbos en klimaat dan de Heer met de mensheid, heeft dat een heel hoge prijs. ING meldt op haar website:
Wij streven naar het behalen van winst, maar niet ten koste van alles. Zo mogen onze activiteiten niet ten koste gaan van het milieu en de biodiversiteit, en ook niet van mensen of mensenrechten.
Een bank voor de Waarlijk Verlichte geesten dus. En hoe mooi die idealen en principes ook klinken: het betekent ook dat welvaartvergroting alleen langs de meetlat van ING kan plaatsvinden. Bovendien zijn de criteria zo vaag dat het kan betekenen dat een boertje zijn landbouwareaal niet mag uitbreiden, omdat daarvoor mogelijkerwijs bos gekapt moet worden. Tegelijkertijd kan ING met goed fatsoen geen enkele vorm van industrie financieren die niet CO2-neutraal is. Fabrieken zouden geen kapitaal via ING moeten krijgen. Toch investeert ING ook gewoon in Indonesische fabrieken. Is dat verrassend? Nee, natuurlijk niet. Dat is wat een bank doe, maar u denkt toch niet die fabrieken CO2-neutraal zijn?
ING weet dat net zo goed als wij, maar manoeuvreert zichzelf in hypocriete positie. Stringente ethische codes proclameren, terwijl de bank ondertussen de ethische codes onmogelijk kan handhaven. Het is niet alleen tekenend voor ING, ook andere grote Nederlandse multinationals, zoals Unilever, gedragen zich als verheven NGO's. Maar terwijl ze zichzelf feliciteren en het wekelijkse defilé van milieuclubs afnemen, blijft de Derde Wereld de Derde Wereld.
Lees ook