De 'Arbeid' in 'Partij van de Arbeid' blijkt door dit Tweede Kamerlid wel érg letterlijk te zijn genomen.
Ooit was de
PvdA een partij die zich oprecht inzette voor de rechten van de arbeiders, die het in vroegere tijden inderdaad niet al te breed hadden. Betere lonen, veiligere werkomstandigheden: het zijn allemaal zaken waar die partij zich destijds voor inzette. Op zich geen slechte zaak natuurlijk.
Een flash forward naar het heden. De PvdA zegt zich nog steeds voor ongeveer dezelfde zaken in te zetten. Eén van de punten waar de sociaaldemocraten zich hard voor maken, is het bestrijden van schijnconstructies bij arbeidscontracten. Door dat soort constructies - die niet per se illegaal zijn, maar zeker niet erg ethisch correct - lopen werknemers vaak gunstigere arbeidsvoorwaarden als hoger loon en bepaalde regelingen mis die ze bij een 'normale' werkaanstelling wel zouden krijgen. Een nobel doel dus van die PvdA, zou je denken.
Nou, helaas: het blijkt allemaal weer eens voor de bühne te zijn geweest. Je kunt in het parlement nog zo hard iets schreeuwen, maar als je zelf precies het tegenovergestelde doet, komt dat natuurlijk allesbehalve geloofwaardig over. Neem nou
William Moorlag, die sinds het vertrek van Jeroen Dijsselbloem Tweede Kamerlid is namens de 'arbeiders'-partij. De rechtbank heeft vandaag in een uiterst beschamend oordeel - voor Moorlag en zijn partij dan -
bepaald dat de man schuldig is aan het uitbuiten van vele arbeidsgehandicapten. Hoe dat zit? Meneer was tot zijn aantreden als Kamerlid directeur van Alescon, een sociale werkplaats in Drenthe. De organisatie omschrijft haar visie op
haar website als volgt:
Alescon voert voor 6 Drentse gemeenten de wet Sociale Werkvoorziening uit. Vanuit de visie: Werken leer je door te werken.
Bij Alescon kijken we niet naar de beperkingen maar naar de mogelijkheden van mensen. Iedereen heeft kwaliteiten. Bij Alescon ontdekken medewerkers wat zij willen en kunnen. Alescon zorgt voor een plek op de arbeidsmarkt, binnen Alescon of daar buiten.
Allemaal leuk en aardig, maar dat "Werken leer je door te werken" blijkt in de praktijk "door de werken voor een zo laag mogelijk loon" te zijn. Het bedrijf zette zelf een uitzendbureau op, en kon zo - door in feite werknemers aan zichzelf te slijten - voor bodemtarieven mensen in dienst nemen. Zo'n vierhonderd mensen zijn hiervan de dupe geworden, en hoewel Moorlag zich van geen kwaad bewust is, oordeelt de rechter anders: Alescon moet die mensen alsnog een normaal contract aanbieden en hen het geld dat ze al die jaren hebben misgelopen - 2 miljoen euro, dus 5.000 eurootjes per persoon - alsnog geven.
De uitspraak - waartegen in hoger beroep zal worden gegaan - heeft in principe geen directe gevolgen voor Moorlag. Toch zou hij zelf de conclusies hiervan moeten trekken, en zijn zetel zo snel mogelijk verlaten. Of dat vrijwillig zal gaan of dat hij een duwtje in de juiste richting zal moeten krijgen van zijn partij, is nog de vraag. Wat in ieder geval wél duidelijk is, is dat de PvdA er geheel bij gebaat is deze slavendrijver zo snel mogelijk weg te krijgen: in een tijd waarin ze het toch al historisch slecht doen, zou dit hun laatste restje geloofwaardigheid niet bepaald ten goede komen.