Waarmee er nu hopelijk ruimte komt voor een wat gematigdere koers binnen de seperatistische partijen.
Catalonië kan een heel klein beetje geruster ademhalen: het hoofdstuk '
Carles Puigdemont' is namelijk afgesloten. Die seperatistenleider had zichzelf kandidaat gesteld voor het presidentschap van de Spaanse regio - een functie die hij tot hij werd afgezet ook al vervulde - maar
gooit nu toch de handdoek in de ring. Daarmee lijkt hij anderen een nieuwe kans te willen geven, maar vooral zichzelf te willen redden.
Meneer zit namelijk nog steeds in België, van waaruit hij zijn beweging nog altijd aanstuurt. Ja, inderdaad: terwijl vele Catalaanse politici die vóór onafhankelijkheid waren tenminste mans genoeg waren om in
Spanje te blijven en de gevangenis in te draaien, koos de 'dappere leider' Puigdemont liever het hazenpad richting Brussel. Want kapiteins gaan ten onder met hun schip, hè?
Na het ontbinden van het grondwetschendende Catalaanse parlement besloten de Spanjaarden in die regio de seperatistische partijen alsnog een nipte meerderheid te geven, wat betekent dat zij weer de regiopresident mogen leveren. Gedoodverfde kandidaat was Puigdemont, maar dan zou hij dus wel terug naar Spanje moeten komen, en laat hij daar nu net niet dapper genoeg voor zijn geweest. Nee, hij geeft liever zijn langgekoesterde droom van een vrij Catalonië op, als dat betekent dat hij zijn eigen vrijheid daarmee veiligstelt.
En hoewel je over dat hele seperatisme daar kunt vinden wat je wilt, valt niet te ontkennen dat het mislukken ervan voor de volle 100% te wijten is aan deze man. Op cruciale momenten - bij het bekendworden van de resultaten van het onafhankelijkheidsreferendum bijvoorbeeld - bewees hij slechts een laffe tak te zijn die wel veel mooie woorden had, maar qua daden enorm tekortschoot. Zijn gestuntel was een duidelijk teken dat hij niet voor elke prijs 'zijn' Catalonië onafhankelijk zou willen zien worden: eigenbelang voor alles, zullen we maar zeggen.
Die zwarte bladzijde is in ieder geval omgeslagen. Rest ons af te wachten of zijn opvolger er net zo'n potje van zal maken.