Het o-zo belangrijke geslacht

De nieuwste trend op opvoed-gebied: het kind zelf laten kiezen of het een jongen of een meisje 'is'. In Amerika proberen steeds meer ouders hun kinderen 'genderloos' op te voeden, zodat het jongen- of meisje-zijn een keuze wordt van het kind zelf. Maar in plaats van een bevrijding, is dit doorgeslagen vrijheidsdenken een grote belasting voor het kind.

Afgelopen dagen haalde het echtpaar Kathy Witterick & David Stocker het nieuws in Amerika en nu ook in Nederland. Hun baby Storm mag zelf gaan beslissen tot welk geslacht het behoort. Niemand (op de ouders en vroedvrouwen na) weet hoe Storm er onder zijn luier uitziet. Zo zou niemand Storm beïnvloeden in de keuze voor roze of blauw, K'nex of Barbie.

De ouders motiveren hun keuze vanuit een weerzin tegen de invloed die zij zelf hebben op de ontwikkeling van hun kind:

Nu is het opleggen van de eigen dromen aan het kind een fout die ouders kunnen maken; het kind zelf zijn 'geslacht' laten kiezen is een andere. Wat deze mensen verkeerd zien, is dat alles in het leven maar gekozen zou kunnen worden. Het kind kan niet kiezen wat het tussen zijn benen heeft (hangen).

Bovendien heeft dit gedrag van de ouders een averrechtse werking. Zo zou een goede ouder het kind leren dat het geslacht niet bepalend is voor het levensgeluk. Maar het 'genderloos' opvoeden van een kind, maakt het geslacht ineens héél belangrijk. Heel de omgeving van het kind is in gespannen verwachting van typisch 'mannelijk' of typisch 'vrouwelijk' gedrag. Bovendien zal het kind misschien nooit weten of het voor het juiste geslacht 'gekozen' heeft, of het zal niet kunnen kiezen en zich levenslang in een tussencategorie bevinden.

Een goede ouder leert zijn kind om het beste uit zijn leven te halen vanuit de omstandigheden waarin het geboren is. Je kunt in Toronto of in Sierra Leone geboren worden en een IQ van 70 of van 140 meekrijgen. Daar moet je mee leren leven, evenals met je geslacht.