Het donkerzwarte begin van het Wereld Natuur Fonds
Vanaf zijn oprichting staat het Wereld Natuur Fonds bekend als een organisatie van, voor en door do-gooders. Ja, de mensen erachter zijn werkelijk idealisten; mensen die de wereld een betere plek willen maken voor ons allen, inclusief die lieve schattige pandabeertjes.
Maar klopt dat beeld wel?
Om antwoord te geven op die vraag doen we er verstandig aan eens goed te kijken naar de oprichters van het World Wildlife Fund. De bevindingen zijn zorgwekkend; stuk voor stuk betreft het radicalen, elite-radicalen wellicht, maar desalniettemin radicalen, met aan agenda waar gieren nog geen pap van lusten.
Één van de oprichters van het WWF is (sir) Julian Huxley. Zoals het WWF zelf stelt op zijn website was Huxley een "begenadigd bioloog"; een bekende naam in wetenschappelijke kringen. Da's natuurlijk allemaal heel leuk en aardig.
Wat het WWF echter onvermeld laat is Huxleys wereldbeeld. Hij was géén idealistische wereldverbeteraar, een man met een goed hart en die het WWF wilde gebruiken om die schattige, lieve, onschuldige pandabeertjes te redden.
Bent u bekend met de eugenetica? Zo niet: eugenetica (of rasverbetering) is het wetenschappelijk verbeteren van een ras. Als dat u eng in de oren klinkt: nou dat klopt. Het is ook eng. Héél eng zelfs. Van Wikipedia:
Het werd in 1883 voor het eerst gebruikt door Francis Galton, een neef van Charles Darwin, ter verwijzing naar het gebruik van selectief fokken (van dieren of mensen) om een soort in de loop van generaties te verbeteren, specifiek met betrekking tot erfelijke kenmerken. Binnen enkele jaren had Galton zijn definitie uitgebreid tot zowel positieve eugenetica (de meest geschikten aanmoedigen tot meer voortplanting) als negatieve eugenetica (het ontmoedigen of verhinderen van de minder geschikten om zich voort te planten).
Eugenetica is in strijd met de in de tweede helft van de 20ste eeuw ontwikkelde mensenrechten en anti-discriminatiewetgeving. Aangezien eugenetica in verband wordt gebracht met de Holocaust en het nazistische sterilisatiebeleid is het onderwerp in veel landen een politiek taboe. Tevens rijst altijd de vraag wie er bepaalt wat meer of minder geschikte erfelijke eigenschappen zijn.
De wetenschap kan voor goede én kwade doeleinden gebruikt worden. Er kan geen twijfel over bestaan dat de eugenetica zo'n kwaad is.
Jammer genoeg dacht sir Julian daar net even anders over. Hij vond de eugenetica werkelijk ge-wel-dig. Het WWF was voor hem een manier om de wereldbevolking te beïnvloeden en 'te verbeteren'.
Hier zijn wat mooie uitspraken van de man, die aangeven waar deze mede-oprichter van het WWF voor stond:
"No-one doubts the wisdom of managing the germ-plasm of agricultural stocks, so why not apply the same concept to human stocks?"
"The lowest strata are reproducing too fast. Therefore... they must not have too easy access to relief or hospital treatment lest the removal of the last check on natural selection should make it too easy for children to be produced or to survive; long unemployment should be a ground for sterilisation."
Unless [civilised societies] invent and enforce adequate measures for regulating human reproduction, for controlling the quantity of population, and at least preventing the deterioration of quality of racial stock, they are doomed to decay.
Een andere oprichter - een echte dierenvriend, net als sir Julian (beetje jammer dat ze een minder positief beeld hadden van de mens - was... de Britse prins Philip. U zult denken: die man is lid van het koningshuis. Zo fout kan die toch niet zijn?
Ik laat deze citaten maar voor zichzelf spreken:
"You cannot keep a bigger flock of sheep than you are capable of feeding. In other words: conservation may involve culling (e.g., mass murder) in order to keep a balance between the relative numbers in each species within any particular habitat. I realize that this is a very touchy subject, but the fact remains that mankind is part of the living world."
"In the event that I am reincarnated, I would like to return as a deadly virus, so that I might contribute something to solving overpopulation."
Fantastisch mooi, nietwaar? Om de pandabeertjes en de Afrikaanse neushoorn te redden moeten we de wereldbevolking hardhandig verkleinen. U kunt veel zeggen van prins Philip maar niet dat hij geen ambitieus man is.
Dit zijn de mensen achter het World Wildlife Fund, dit is waarom zij het WWF uiteindelijk oprichtten; het ging ze niet alleen om de dieren, maar ook om de mensen. En nee, niet op een goede manier.
Indien u denkt: ach, misschien dat dit toen zo was, maar nu is het anders, hier een citaat van Thomas Loveloy, de president van de Amerikaanse afdeling van het World Wildlife Fund:
"The biggest problem is the damn national sectors of these developing countries. These countries think that they have the right to develop their resources as they [see] fit."
Juist. Het grootste probleem is dus dat ontwikkelingslanden denken dat ze zélf mogen beslissen wat ze doen met hun resources. Dat kan natuurlijk niet; het WWF kan dat immers véél beter.
