Geen draaikonterij over windenergie

De heisa rond windenergie hebben wij te danken aan het Energieakkoord. Dat achterkamertjes- akkoord is bekokstoofd door de milieuorganisaties, lobbyclubs van bedrijven en nog wat los spul. Deze clubs hebben het spel handig gespeeld: zijzelf de baten en loodzware lasten voor de huishoudens. De subsidiëring van windenergie gaat per huishouding 15 jaar lang minstens €500 per jaar kosten. Is dat wel nuttig en nodig? Dat bewijs is niet bijgeleverd. Ofwel: het is wel kassa, maar de kassabon ontbreekt. Logisch, want het zou een blanco bon zijn omdat de windturbines overbodig en zonder nut zijn.

Onze overheid blijft in gebreke want die zou ter bescherming van de burgers de kassabon op moeten eisen. Dat gebeurt echter niet. De cultuurhistoricus René Cuperus (PvdA) schreef in de Volkskrant van 21 juli 2014: “Politieke partijen zijn opgehouden de burgers te vertegenwoordigen’’. Dus staat de burger in de kou.

Deze provincie heeft zich laten opschepen met de verplichting om 530 MW vermogen te bouwen. Waar moeten die turbines komen? Geen nood, Fryslân foar de Wyn werpt zich schaamteloos op om dat varkentje te wassen. Deze groep weet wat goed is voor het domme volk dat moet worden behoed voor het ingrijpen van de gevreesde minister Henk Kamp.

Na Fryslân foar de Wyn komt de Commissie Winsemius. Die pent over wat Fryslân foar Wyn al heeft opgeschreven. Het resultaat is dat wij nu opgescheept zitten met hetgeen drie laffe organen ervan hebben gebakken. Laf, omdat noch het provinciebestuur, noch Fryslân foar de Wyn, noch Winsemius de moed hebben gehad om te zeggen dat zij geen poot zullen verzetten alvorens de kassabon met de specificatie van nut en noodzaak van windenergie is overhandigd. Door deze bon niet op te eisen ontloopt men de harde waarheid dat Nederland, en dus ook Fryslân, oneindig veel beter af is zónder dan mét windenergie. Voor de toekomst van de provincie is er slechts één optie: de nul-optie. Het is daarom bizar te lezen dat GrienLinks de buit van de nog te bouwen turbines al vast wil verdelen. Zij schat die buit op €30 miljoen per jaar. Over een periode van 15 jaar is dat dus €450 miljoen. GrienLinks snapt blijkbaar niet dat al dat geld de huishoudens afhandig moet worden gemaakt. Onnodig, dus eigenlijk is het gestolen geld. Vooral het sterk groeiend aantal huishoudens met een smalle tot zeer smalle beurs zal GrienLinks er dankbaar voor zijn te worden geplukt!!

Is het, dit wetende, nog wel zo leuk om voor Sinterklaas te spelen? Ook de exploitanten van dorpsmolens moeten dit zichzelf afvragen. Het woord is nu aan de tot dusver weinig kritische provinciale politiek. Alvorens wij straks naar het stemhokje gaan hebben wij het recht van alle politici te weten of zij zonder draaikonterij vóór of tegen de nul–optie zijn. Dan weten wij meteen op wie wij vooral niet moeten stemmen.

Aldus Pieter Lukkes.

Dit artikel werd eerder gepubliceerd in de Leeuwarder Courant van 8 november 2014.

Voor mijn eerdere DDS–bijdragen zie hier.