De wondere wereld van Sophie in 't Veld

Pas maar op, Poetin. Sophie in 't Veld is er helemaal klaar mee. "We behandelen Rusland alsof het een normale democratie is, maar dat is het niet meer," zegt de D66-Europarlementariër in een interview met Nu.nl.

In tegenstelling tot collega Michael ben ik niet zo onder de indruk van deze "spierballentaal." Het betoog van In 't Veld kraakt namelijk aan alle kanten.

Om te beginnen: wanneer was Rusland wel een democratie? Ook in de chaotische jaren negentig, toen Rusland werd geleid door een dronkenman, nam men het daar niet zo nauw met de democratische spelregels. De huidige president, Vladimir Poetin, hoeft helemaal niet zo veel stemmen te vervalsen om met een ruime meerderheid te worden gekozen. Als democratie betekent: de meerderheid beslist, dan mogen we Rusland best een democratie noemen. De meeste Russen willen Poetin aan de macht en zo mogelijk nog meer van hen vinden niet dat homoseksuelen thuishoren in de Russische samenleving.

Het is vooral de anti-homowet waar In 't Veld zich (terecht, natuurlijk) druk om maakt. Die maakt het verboden "propaganda" te maken voor "niet-traditionele seksuele houdingen." De taal is vaag, maar zoals we afgelopen zaterdag nog in Sint Petersburg konden zien, is duidelijk waar de wet voor is bedoeld: een homo-manifestatie werd eerst door tegenstanders uit elkaar geslagen. Vervolgens werden de homo's gearresteerd.

Fraai is het niet, maar democratisch wel, want de meerderheid keurt dit goed. Waarom verzet de 'democrate' In 't Veld zich er dan tegen?

Het gaat de D66'er eigenlijk niet om democratie. Wat haar stoort is dat Rusland een onbeschaafd beleid voert en zich daarbij weinig aantrekt van de rest van de wereld. "Kijk naar Poetin. Die man spreekt niet de taal van de dialoog, hij spreekt de taal van de macht." En dat is blijkbaar schandalig.

Het zal de Russen weinig uitmaken wat het kleine Nederland van hun homobeleid vindt. Zij verkopen toch wel gas aan Europa en zijn als grootste land op Aarde en de tweede grootste kernmacht nu eenmaal een wereldspeler. Rusland kan het zich veroorloven de "taal van de macht" te spreken. Je zou ook kunnen bepleiten dat Rusland gewoon eerlijk is over wat het doet en wat het wil in plaats van diens doelstellingen te verbloemen met mooie woorden over vrijheid en democratie. Hoe dan ook, de les voor ons is dat als we enige invloed willen uitoefenen op wat zich in Rusland afspeelt, we hetzelfde zouden moeten doen. (Wat ik overigens niet aanraad, maar dat is een tweede.)

Dat zegt In 't Veld ook te begrijpen. Glimlachen en doen alsof er niets aan de hand is, heeft geen enkele zin. Europa moet een vuist maken! Dus, Sophie, wat gaan we doen?

We zetten Rusland tijdelijk uit de Raad van Europa -- "totdat de zaken weer in orde zijn."

De Raad van Europa? Briljant! Want als er iets is waar Poetin wakker van ligt, is het wel een slaperig instituut in Straatsburg dat geen enkele macht heeft...

In 't Veld begrijpt enerzijds dat Rusland weinig moet hebben van 'democratische' normen en de instituties die op hun naleving moeten toezien, maar denkt anderzijds dat een tik op de vingers van juist zo'n instituut iets uitricht. Typisch D66.