De politie verdient een betere behandeling

Het gaat niet best met de politie. Dat heeft niet te maken met de wil van de agenten zelf, maar met de laffe en rommelige houding van de politiek en de politieleiding. Dat leidt tot incidenten die voorkomen hadden kunnen worden, en een totale uitholling van het respect dat een agent verdient.

Neem Den Haag. Daar is al geruime tijd flink gerommel in de Schilderswijk. Enkele jeugdige leden van de Marokkaanse gemeenschap scheppen er genoegen in om te stelen en te slopen naar hartelust. Wat doe je daar mee? Een zinnig mens zou zeggen: stevig aanpakken.

Dat kan eenvoudig. De agenten in de buurt weten in dergelijke gevallen vaak precies om welke lui het gaat. Ze weten zelfs wie de ‘harde kern’ vormen en wie de meelopers zijn. Alles dat serieus nodig is, is flink wat agenten paraat hebben staan, en zodra de groep criminelen op ‘rooftocht’ gaat, de hele bende oppakken. De bewijzen zijn vaak volop aanwezig, de politieke wil is absent.

Want wat doet burgemeester Van Aartsen? Hij stuurt agenten vermond als postbode de wijk in! Op zich zou het nog nut kunnen hebben als je inderdaad wat agenten in burger laat rondneuzen, die kunnen dan de rest snel informeren als het tijd is om weer een groepje ellendelingen van de straat te pikken.

Maar dat is niet de bedoeling. De agenten zijn vermomd omdat het eigenlijk nit anders kan. Ziet u, de crimineeltjes zijn de baas in de wijk. En ze willen geen agenten in ‘hun’ wijk. Dus Van Aartsen gehoorzaamt. De wereld op z’n kop.

Ander voorbeeld: onlangs zette de politie een zogenaamde ‘filefuik’ in om criminelen te pakken die benzine hadden gestolen en per auto op de vlucht waren. De criminelen stopten niet, en in het daaropvolgende ongeluk kwam in onschuldige burger om het leven.

Die filefuik was niet het juiste middel voor dat geval. Onderzoek zal moeten uitwijzen of de politie beter had moeten weten, of er mensen laakbaar hebben gehandeld. Zeker. Maar de pers geeft de politie nu al faliekant de schuld, en portretteert zelfs de benzinedieven als slachtoffer!

Ook dát is de omgekeerde wereld. Want wat had de politie moeten doen? Coördineren met andere korpsen, wordt wel gezegd, maar achteraf is het makkelijk praten. De communicatie in de hogere echelons is niet bijzonder goed, en tegen de tijd dat het geregeld was, waren de dieven ontkomen.

Zelfs als het sneller had gekund, als meerdere korpsen snel samen hadden kunnen optreden agenten mogen in Nederland vrij weinig. Van gericht schieten is bijna nooit sprake, zelfs als het om zeer zware criminelen gaat.

We kunnen in deze beide voorbeelden, en in talloze andere gevallen, eigenlijk twee factoren waarnemen die het de politie lastig maken: falend leiderschap en gebrek aan gezag. Het eerste draagt ook flink bij aan het tweede.

Minister Opstelten is al op de goede weg met het formeren van een Nationale Politie. Dat maakt de coördinatie een stuk gemakkelijker. Maar er is méér te doen. De politietop moet weten wat de agenten op de straat nodig hebben. Er moet vaker aan agenten zélf gevraagd worden waar het mis gaat. De agent op de straat kan je dat als geen ander vertellen!

Naast betere organisatie is er ook daadkrachtiger leiderschap nodig. Geen burgemeesters die kruipen voor straattuig, maar harde maatregelen. De leiding van de Nationale Politie moet er een speerpunt van maken dat het afgelopen is met de slappe houding.

Onder het motto van een “grote schoonmaak” moeten regionale politie-afdelingen toegang krijgen tot een budget dat kan worden ingezet om grootschalige acties te houden om straatbendes aan te pakken, met zero tolerance en brede bevoegdheden. Eén flinke golf van arrestaties, en niet te zachtzinnig, en de toon is gezet.

De politie is het respect van de criminelen kwijt, en daardoor verliest ook de samenleving als geheel de moed. Enkel door niet langer met zich te laten sollen, kan de politie weer de taak vervullen die we nu zo hard nodig hebben: ons land veilig maken en veilig houden.

Agenten werken daar hard voor, maar het wordt ze nu schier onmogelijk gemaakt. Ze verdienen een betere behandeling. Ze verdienen respect. Laten we ze dan ook de middelen geven om dat respect te verdienen.