CDA mag Verhagen best dankbaar zijn

CDA'ers mogen de rechtse katholiek Maxime Verhagen best een beetje dankbaar zijn.

CDA-leider en vicepremier Maxime Verhagen heeft deze week de handdoek in de ring gegooid middels een afscheidsinterview in weekblad Elsevier en een brief (pdf) aan de leden. Hij wil geen partijleider worden en is bij de volgende verkiezingen niet beschikbaar als lijsttrekker. 'Ik neem mijn verantwoordelijkheid en verklaar dat ik géén leider wil worden.'

De belangrijkste reden mag niet verrassen: Verhagen heeft zijn imago tegen. 'Ik zou willen dat het niet zo was, maar mijn imago is thans een gegeven. Ik moet dat onder ogen zien.' Hij denkt dat anders de verdeeldheid in eigen kring niet wordt opgelost. Links Nederland heeft het maar mooi voor elkaar gekregen: een substantieel deel van de CDA'ers gelooft niet in Verhagen, mede dankzij de hetze van de oppositie en activistische media als Trouw en de Volkskrant.

Maar CDA'ers, ook linkse, mogen best een beetje dankbaar zijn voor de verdiensten van Verhagen. En dan vooral voor de totstandkoming van het kabinet-Rutte/Verhagen. Drie argumenten op een rijtje:

Betrokken leden
Wie herinnert zich nog het congres van 2 oktober 2010 in Arnhem? Het was een historisch congres. Duizenden CDA'ers waren begaan met het lot van de partij, thuis keken op een gegeven moment 1,4 miljoen Nederlanders naar het congres. Er klonk weliswaar boegeroep vanuit protestantse hoek uit de zaal, maar aan het einde van de dag wist de katholieke Verhagen zijn partij te overtuigen om een kabinet te vormen met de VVD. De korte emotionele toespraak van Camiel Eurlings, de traan van Verhagen én het protest van Ernst Hirsch Ballin waren de meest indrukwekkende momenten van die dag. Geen enkele partij kan rekenen op zoveel betrokken leden en zoveel (media)aandacht voor een partijcongres.

Verantwoordelijkheid in een kabinet
Zoals Verhagen opmerkt in het Elsevier-interview: terwijl het CDA slechts 14 procent van de stemmen haalde, wist de partij toch 50 procent van de ministersposten binnen te slepen in het kabinet. En het zijn niet de minste posten. Tot dusverre is het prettig samenwerken met zowel de VVD als de gedoogpartner, veel vriendelijker dan met de sociaal-democraten op links. Het CDA hoeft dankzij Verhagen niet wéér acht jaar in de oppositie te zitten - een tocht door de woestijn is niet nodig - en kan door goede formatieonderhandelingen gewoon meeregeren en sucessen opeisen.

Een centrumrechts kabinet
'Het CDA moet fier zijn op de resultaten van dit kabinet. Wij dragen dit onvoldoende uit. Veel CDA'ers kruipen stilletjes in een hoekje. Maar ik zeg: claim onze successen. Sla jezelf op de borst.' Aldus Verhagen in het interview. Geef hem eens ongelijk. Het CDA heeft, zeker qua zetelaantal in de Kamer, een behoorlijke invloed op het kabinetsbeleid. Het is geen kil rechts kabinet, maar een centrumrechts kabinet met een CDA-smoel. Soms vergeet je dat de VVD ook nog meedoet.

Maar verwacht niet dat Verhagen voor dit succes wordt bedankt. Het CDA staat immers op een dieptepunt in de peilingen en linkse CDA'ers zijn hard op weg de partij te overmeesteren met softe links-evangelische types als Ruth Peetoom en Jacobine Geel om er zo snel mogelijk een christelijke PvdA van te maken. Dat is jammer, want dodelijk voor de christendemocratie, maar daarover een andere keer.