Het leven in een vrouwengevangenis is spectaculairder dan je zou denken.
Het eerste seizoen van Orange Is The New Black was een grote verrassing. De speciaal voor Netflix geproduceerde serie over het leven in een vrouwengevangenis was, net als het eerste seizoen van House of Cards, meer dan gewoon goed. Het was verslavend. Dat is een van de kenmerken van een briljante serie. Je moet na één aflevering nog een aflevering willen kijken. En nog een. Orange Is The New Black is precies zo'n serie.
Als het een boek zou zijn, zou het als een sneltrein lezen en zou je niet willen ophouden met lezen omdat er op iedere pagina iets spannends kan gebeuren. Geen wonder dat de miljoenen fans
snakten naar seizoen twee, dat vrijdag in z'n geheel (13 afleveringen) online is gezet op Netflix.
We weten allemaal wat er gebeurt in Amerikaanse mannengevangenissen. Er zijn gevangenen die dealen, er zijn levensgevaarlijke racistische bendes en er zijn corrupte beveiligers die graag een centje willen bijverdienen. O ja, en je moet niet je zeepje laten vallen als je in de douche staat. Maar wat gebeurt er eigenlijk in een vrouwengevangenis? Gaat het er daar net zo erg aan toe? Ja, het is net zo erg, zo blijkt. De vrouwen in Orange Is The New Black staan hun mannetje wel, zeg maar.
In het eerste seizoen stond vooral het leven van Piper Chapman (Taylor Schilling) centraal. Zij had het perfecte leventje met haar vriend Larry Bloom (Jason Biggs), tot ze de cel in belandde voor een (ver) verleden van drugssmokkel met een vrouw waar ze vroeger een relatie mee had. Tot overmaat van ramp blijkt die vrouw, Alex Vause (Laura Prepon), in dezelfde vrouwengevangenis te zitten. Het zorgt voor gespannen situaties. De vriend van Piper weet niet zo goed wat hij moet doen, 15 maanden zonder Piper, terwijl Piper rechtsstreeks in een situatie belandt waarin ze weer lesbisch dreigt te worden.
Het einde van het eerste seizoen was spectaculair (waarschuwing: hier volgt een spoiler voor wie het eerste seizoen nog niet heeft gezien). De gefrustreerde Piper verdedigde zichzelf tegen een aanval van mijn favoriete personage, Pennsatucky (Taryn Manning), en liet haar in feite voor dood achter. In het tweede seizoen komen we erachter wat er met Pennsatucky is gebeurd en wat de gevolgen zijn voor de agressieve actie van Chapman. Ook worden de verhalen van andere personages uitgediept, waardoor Pipers verhaal iets minder centraal komt te staan. Waarom zit de zwarte Taystee (Danielle Brooks) bijvoorbeeld in de gevangenis?
Dat uitdiepen van de personages gebeurt door flashbacks, meer nog dan in het eerste seizoen. Het is een welkome afwisseling van de beelden van de grijze gevangenismuren. Waar de serie naartoe gaat, weet ik niet - ik ben nog niet op de helft - maar tot nu toe verveelt het tweede seizoen van Orange Is The New Black niet. Waar critici meenden dat House of Cards met seizoen twee al over het hoogtepunt heen was, denk ik dat deze serie over het leven van Chapman in een vrouwengevangenis heel lang mee gaat. Er zijn nog onvoorstelbaar veel verhaallijnen uit te werken. Fans mogen in hun handjes wrijven.