Apartheid: een vreemdelingenloket
Ophef in België.
Onze zuiderburen hebben gemeentelijke loketten die de nagel aan de doodskist van de beschaving zijn. Plaatselijke socialisten maken in de gemeente Aalst bezwaar tegen de schandelijke manier waarop inwoners die niet de Belgische nationaliteit hebben, in hun stad worden behandeld. Het zijn Apartheidstaferelen waar dit veel te lange lamento over verhaalt. Een klein stukje om de toon te proeven:
Jouw oog valt op een folderrek waar informatiebrochures insteken. Geen informatie over de stad, toerisme, verenigingen, cultuur, sport maar enkel folders en flyers over ... taal, taal, taal ... integratie, integratie, integratie. Nu voel je woede opborrelen, je wordt kwaad, je voelt je gekwetst. En je maakt dit ook duidelijk aan het personeel. Je spreekt onze taal en kan duidelijk maken dat dit niet humaan is, dat je je een tweederangsburger voelt. "Waarom moeten wij, mede-inwoners van deze stad, ergens verscholen apart 'behandeld' worden", denk je luidop.
'Apart' is het juiste woord, in jouw geval niet meer samen met jouw stadsgenoten waarmee je al bijna 50 jaar samenleeft en samenwerkt, vreugde en verdriet deelt. Kwaad vraag je nog terloops of het normaal is dat je nu geen oproepingsbrief kreeg. Inderdaad "ze kunnen het toch niet lezen", is het antwoord van de zichtbaar gegeneerde stadsbediende.
'Ze', dat ben jij ook. Iedereen geschoren over dezelfde kam, iedereen 'vreemdeling', gebruikt met de meest negatieve bijklank. Even keek je in het rond op zoek naar een verborgen camera. Tegen beter weten in, want je wist toen al dat het geen opname was voor 'foute vrienden'.
Tja, wie hoopte op het gebruikelijk superieure Nederlands van de Belgen, komt nu van een koude kermis thuis. Het is stuk is in één woord te vatten: pathetisch.
Maar goed, te lang over toon jammeren, suggereert onwil om het over de inhoud te hebben. De inhoud verdient onze aandacht, want kennelijk is het onwaarschijnlijk grievend om mensen van niet-Belgische origine, die hun identiteitspapieren moeten vernieuwen, te vragen naar een speciaal loket te komen. Zeker omdat er in wachtruimte aldaar allerlei foldertjes over taalles en integratie staan. Daar mag je mensen niet op wijzen, want van immigranten vragen de Nederlandse taal te leren is discriminatoir. Dit zijn voor de klagers in kwestie voldoende gronden om te concluderen dat Aalst eigen een soort Pretoria aan het worden is, dat de Apartheid helemaal terug is.
Het enige wat ik me afvraag is: hoe dan?!
