Nederland greep gisteravond ruimschoots naast de winst op het Songfestival.
De verwachtingen waren hooggespannen voor Anouk. Zouden we na jaren afwezigheid in de hoofdronde van het Songfestival er eindelijk weer eens vandoor gaan met een top 3-notering? De hele dag waren op sociale én traditionele media de vaderlandse Songfestivalkenners, semi-Songfestivalkenners en volslagen Songfestivalleken al bezig de Nederlandse inzending 'Birds' omhoog aan het hypen. Volgens Nederland verdiende Nederland 12 punten en was Anouk het beste dat de natuur ons gegeven heeft sinds het zuurstof. Compleet nutteloos natuurlijk, want wat Nederland van het liedje vindt is niet interessant. Wij mogen immers niet op onszelf stemmen.
Het gaat alleen om wat het buitenland vindt van Birds. Het enige wat de Hollandse hypers aan het doen waren was het voorbereiden van onze eigen ontgoocheling. Toen na elf uur de puntentelling eindelijk begon, leek het duidelijk dat die er zeker zou komen. Alhoewel er in Noordwest-Europa flink wat animo voor Birds was (Nederland pakte hier geregeld de vierde, derde of tweede plek, in België zelfs de eerste), was de gevoelige ballade geen succesplaat in Oost-Europa, waar op z'n best een paar puntjes wist te scoren, doch doorgaans helemaal niks.
Door al het gehypte gedoe viel de Nederlandse score voor de gewone kijker nogal tegen. De negende plek. Maar de al dan niet gekwalificeerde Songfestivalkenners waren uitzinnig. Eindelijk weer een top 10-notering! Het beste resultaat sinds Edsilia Rombley in 1998 op de vierde plek eindigde! Ach, denk ik nu, geef het brood volk en spelen en het is tevreden.
De winst ging overigens naar Denemarken, die er voor de derde maal in de historie met de glazen microfoon vandoor ging. Blote voeten, een smachtende blik, vuurwerk, confetti en een fluitje bleken een succesvolle cocktail, waardoor naar alle waarschijnlijkheid het Eurovisie Songfestival volgend jaar vanuit Kopenhagen te zien zal zijn. 'Only Teardrops' zal de Songfestivalgeschiedenis ingaan als de winnaar van de 2013-editie. De titel van dit nummer is overigens ook van toepassing op het Verenigd Koninkrijk, dat met Bonnie Tyler voor het tweede jaar op een rij een 'kanon' uit de muziekgeschiedenis inzette en daarmee chronisch miskleunde. De zangeres was hees, vals en kreeg de handen slechts met grote moeite op elkaar. Een teleurstellende vijftiende plek. Ierland werd overigens laatste.
Wat er verder vooral opviel aan de avond was het grote aantal technische foutjes. Tijdens meerdere optredens in de eerste helft viel kortstondig het geluid weg en verscheen er zwart beeld. Ook praatten commentatoren Daniël Dekker en Jan Smit door een nummer heen, waarvoor de heren een 'glasvezelverbinding' de schuld gaven. Tijdens de puntentelling ging het ook nog eens mis, toen een live-verbinding met Bulgarije niet tot stand kwam en de punten uit Zweden op een uiterst gemankeerde wijze op het scorebord verschenen.
Maar ach, het feestje was er niet minder om. Zaak voor Nederland om dit succes vol te houden en volgend jaar in de top 5 te eindigen. Maar voor nu tellen we onze zegeningen en zijn we tevreden met de Deense overwinning en zijn we trots op Anouk!