Abnormaal-zijn als de nieuwe norm

Gisteren vond de eerste Amsterdamse 'SlutWalk' plaats. Een bonte verzameling mannen en vrouwen en alles daartussen in betoogde tegen 'het corset van de Nederlandse moraal'. We weten al een tijdje dat seksuele diversiteit de grootste prestatie van de 'nieuwe mens' is en dat dat ten volle tentoongespreid moet worden. Dus waarom nu deze manifestatie?

De SlutWalk was niet alleen een flamboyante presentatie van de 'nieuwe mens'; het was tegelijkertijd een heus protest. Een protest namelijk, tegen "de toenemende druk om 'normaal' te zijn", aldus woordvoerder Mirjam van Heugten. Het ideaalbeeld dat door de 'sletten' gepromoot wordt, is een maatschappij waarin iedereeen 'kan zijn wie hij of zij is'.

Wat betekent dat dan, dat iedereen is wie die is? Dat zagen we gisteren dus. Het betekent dat je in netkousen loopt, je gepiercete borsten laat dansen in de zon, een dildo om je nek draagt en er trots op bent om 'slet' genoemd te worden. Lang leve de autonomie en de 'bevrijding' van maatschappelijke normen! Nu dacht ik dat dit scenario zo'n halve eeuw terug in de tijd geplaatst zou moeten worden. Waarom nu nog een manifestatie voor seksuele vrijheid? 

De sletten geven zelf een hint in de richting van het antwoord op deze vraag. Ze noemen als aanleiding voor hun protest een Canadese politieagent, die ooit zou hebben beweerd dat vrouwen seksueel misbruik uitlokken door zich uitdagend te kleden. Volgens een woordvoerster krijgen slachtoffers van seksueel geweld vaak zelf de schuld. 'Had je maar niet zo'n kort rokje moeten dragen.'

Ik vraag me af onder welke steen deze mensen hebben gelegen. Onze maatschappij is doordrongen van de gedachte dat alles maar moet kunnen. En ook in de rechtszaal zijn we 'Anders? Ja!'. We zijn ontzettend allert op alles dat ook maar riekt naar 'discriminatie'. Het probleem is dan ook niet de zogenaamde intolerantie tegen sletten, hoeren, kings en queens. Het probleem is wel dat de ene verandering de andere impliceert. Wanneer het tentoonspreiden van seksualiteit de norm wordt, hoe veranderen dan alle concepten die daarmee in verband staan?

Vroeger betekende schaarse kleding, benadrukken van je geslachtsdelen en ander uitdagend gedrag zoiets als 'neem mij'. En daar was iedereen het over eens. Lekker duidelijk. Tegenwoordig is dit niet meer het geval. We willen topless over straat gaan of minirokjes dragen, maar als iemand ons aanraakt, dan is dat meteen 'aanranding'. 

Van moraliteit omtrent ons gedrag en onze outfits is weinig meer over. Nu moeten we ons nog herbezinnen op de gevolgen daarvan.