Het lijkt erop dat links Nederland geen rust kan vinden zolang minister Faber van Asiel en Migratie het waagt om prioriteit te geven aan de belangen van haar eigen burgers. Gisteren kwam het NRC met een groot profiel over Faber, waarin haar solistische manier van werken en vermeende onbereikbaarheid onder een vergrootglas werden gelegd. Dat dit een gecoördineerde aanval is, blijkt wel uit de uitspraken van D66-burgemeester Jaap Velema van Ter Apel, die bij RENZE opmerkte dat het contact met Faber "buitengewoon ingewikkeld" zou zijn.
Maar wat bedoelt Velema eigenlijk? Het lijkt erop dat hij liever een minister ziet die op de koffie gaat bij asielzoekers dan eentje die zich inzet voor oplossingen die de druk op gemeenten zoals Ter Apel verlichten. Edwin Wagensveld, die op X reageerde, sloeg de spijker op zijn kop: “Het overgrote deel van de Nederlanders heeft nog nooit een minister op bezoek gehad die vraagt hoe het met hem/haar gaat en medeleven toonde. Waarom zou er dan wel een minister naar asieleisers die een paar maanden in Nederland zijn moeten komen met deze vraag?”
Wat we hier zien, is een typerend staaltje van links framing. In plaats van het hebben over de inhoudelijke prestaties van Faber – die ondanks enorme druk van de asielindustrie vasthoudt aan het op de eerste plaats zetten van de Nederlandse burger – wordt ze persoonlijk aangevallen. De NRC doet hier graag aan mee, met een profiel dat meer lijkt op een karaktermoord dan op journalistiek.
Burgemeester Velema lijkt zich vooral druk te maken over het lot van mensen die hier nog maar net zijn en van wie velen geen recht hebben op asiel. Ondertussen staan de inwoners van Ter Apel al jarenlang onder immense druk door de overvolle opvangcentra en de overlast die daarmee gepaard gaat. Maar daarover hoor je Velema nauwelijks. Dat lijkt eerder bijzaak te zijn. Het is typerend voor de wereldvreemde prioriteiten van D66, die altijd het welzijn van asielzoekers vooropstellen boven dat van hun eigen burgers.
Minister Faber doet wat van een minister mag worden verwacht: ze zet Nederland en haar inwoners op de eerste plaats. Ze weigert te buigen voor de emotionele chantage van links en blijft vastberaden in haar beleid om de asielinstroom te beheersen.
Dat maakt haar tot een doelwit van de asielindustrie en hun politieke vrienden, maar het maakt haar ook een politicus die eindelijk gehoor geeft aan de roep van een groot deel van Nederland. Faber toont aan dat het wél kan: opkomen voor de Nederlandse belangen zonder je te laten meesleuren in het tranendal van de asielindustrie.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Het is tijd om PAL te staan voor elkaar. Voor rechts. Voor Nederland. Voor Ongehoord Nederland. Ja, JUIST in deze tijd. Daarom roepen wij al onze lezers op om NU lid te worden van Omroep ON!, de enige NPO-omroep die jouw en onze waarden deelt. We zien de aanvallen op ON! in de media, en zelfs in de politiek. Maar juist DAAROM moeten we ON! meer dan ooit steunen. Word daarom lid van ON! Vandaag nog. Samen staan we sterk. Als we ON! laten vallen gaan we uiteindelijk allemaal ten onder, DDS incluis!
De vraag die iedere Nederlander zichzelf zou moeten stellen is deze: willen we meer politici zoals Faber, die voor ons staan, of meer politici zoals Velema, die hun inwoners in de kou laten staan? Het antwoord lijkt duidelijk.
