Formatiechaos: eerste pijnpunten worden zichtbaar tussen PVV, VVD, NSC en BBB
n het schaakspel van de Nederlandse politiek, waar de rook van de verkiezingen van 22 november nog niet is opgetrokken, is het een verademing om te zien hoe PVV en BBB zich profileren. Met een indrukwekkende score van 37 zetels heeft de PVV onder leiding van Geert Wilders een onmiskenbare triomf behaald, terwijl BBB, met Caroline van der Plas en Mona Keijzer aan het roer, zich als een frisse wind in het politieke landschap manifesteert. Deze twee partijen lijken de enige te zijn met een helder kompas in de nevelige formatiechaos.
Aan de andere kant van het spectrum bevinden zich VVD en NSC, die blijven zwelgen in hun traditionele politieke spelletjes. Neem nou de VVD, die zichzelf nog steeds ziet als de hoeder van financiële wijsheid, maar in werkelijkheid een loopje neemt met de realiteit van alledag. Hun sombere voorspellingen en doemscenario’s, zoals onlangs verwoord door Eelco Heinen, tonen een partij die meer bezig is met bangmakerij dan met constructieve oplossingen.
Wat betreft NSC, tja, wat kunnen we daar nog over zeggen? In hun ijver om als een serieuze partij gezien te worden, lijken ze vergeten te zijn wat hun kiezers echt willen. Ze dansen een vermoeiende pas-de-deux met de VVD, hopend op een plekje in de zon, maar verliezen daarbij uit het oog wat hun rol in deze formatie écht zou moeten zijn.
Maar laten we terugkeren naar de lichtpuntjes: PVV en BBB. Deze partijen laten zien dat ze bereid zijn om oude politieke dogma’s overboord te gooien en met frisse ideeën te komen. De PVV, met Wilders als boegbeeld, houdt vast aan een visie die door velen wordt gedeeld maar door weinigen wordt uitgesproken. Hun standpunt in het financiële debat toont moed en de bereidheid om buiten de geijkte paden te denken.
BBB’s Mona Keijzer heeft zich ontpopt als een duidelijke stem in het landbouwdebat, iemand die niet bang is om de VVD en NSC uit te dagen. Haar pragmatische en realistische aanpak is een verademing in de vaak zo theoretische discussies in Den Haag. Dat geldt natuurlijk niet minder voor de daadwerkelijke leider van de partij, Caroline van der Plas.
Dan de asielkwestie, een terrein waar PVV en BBB opnieuw hun gezamenlijke kracht tonen. Hun standpunt, gesteund door realistische en doortastende maatregelen, staat in schril contrast met de weifelachtige houding van VVD en NSC. Deze twee partijen lijken verstrikt in een web van Europese compromissen en vergeten daarbij wat Nederland nu werkelijk nodig heeft.
Geert Wilders, met een appeltje in de hand, lijkt meer dan ooit klaar om het roer over te nemen. Zijn nonchalante reactie op vragen over het premierschap, met een simpele “Fijne feestdagen!”, spreekt boekdelen. Hij weet dat zijn tijd komt, en hij is er klaar voor.
Samenvattend: terwijl VVD en NSC blijven hangen in oude politieke retoriek, zijn het PVV en BBB die een frisse wind laten waaien in de stoffige gangen van de macht. Zij belichamen de hoop op verandering en vernieuwing. Na de kerstvakantie zullen we zien of deze twee lichtpuntjes sterk genoeg zijn om de mist van het politieke gekonkel te doorbreken.
En als ze dat niet zijn - als ze zaken gaan doen met die twee andere partijen maar daarbij hun roots uit het oog verliezen - dan kan ik ze beloven dat FVD klaar staat om dat hardop te zeggen en er electoraal van te profiteren. Want ja, dat is wel een opdracht voor Forum nu: de PVV (en BBB) moet rechts gehouden worden. Als die partij een beetje begint te zwabberen - zoals Martin Bosma al meteen doet nu hij Kamervoorzitter is - moeten ze hard ingrijpen.
Lees ook