-Sid Lukkassen- De staat van Nederland anno 2023

Hoe staat Nederland ervoor in het jaar 2023? Als we drie Twitter-berichten langs elkaar leggen, komen we heel ver. Op zijn zachtst gezegd staat het er niet best voor. Let’s begin!

We openen met een bericht over het onderwijs, opgesteld door Harm Beertema. Hij benoemt hoe het hoger onderwijs in Nederland inmiddels draait rond de wensen en eisen van buitenlandse studenten. Steeds meer opleidingen zijn voor een belangrijk deel in de Engelse taal, en ook komen buitenlandse visies op Nederlandse tradities en gewoontes, zoals het Sinterklaasfeest, op de voorgrond. De woke-ideologie wordt opgedrongen en een betaalbare studentenwoning is nauwelijks te vinden. Zijn conclusie: “Dit komt niet meer goed!”

We gaan door met een ontstellend bericht van Martin Bosma. Dat gaat over het zogenaamde ‘Durham Report’. Alle mainstream media riepen jarenlang dat Trump zou worden gechanteerd en/of betaald door de Russen. Was hiervan ook maar iets waar? Het Durham Report laat zien van niet. De AIVD zou destijds zijn geïnfiltreerd in de Russische ‘Cosy Bear’ groep, en daar zou de informatie zijn bovengekomen. Triomfantelijk werd dit destijds door de mainstream media gebracht – nu horen we niets. Frappant, want waarom worden we dan gespammed met waarschuwingen tegen ‘nepnieuws’?

De vragen die Bosma stelt, haken aan bij wat we allemaal al weten. ‘Nepnieuws’ en ‘desinformatie’ zijn concepten die de mainstream media en het kartel gebruiken om rechtse meningen taboe te maken. Ze háten Trump vanwege zijn politieke kleur, en daarom moet hij door het slijk. Het maakt hen niet uit of de berichten waarmee dat gebeurt onzinnig en onwaar zijn – als het onzin blijkt verleggen ze gewoon de aandacht van het bredere publiek. Ondertussen worden de meningen van rechtse critici weggecensureerd. Dit hebben de linkse Big Tech media geleerd van de linksactivist Saul Alinsky: accuse others of what you do. Dit proces van gelijkschakeling ga ik nader uiteenzetten in een boek wat binnenkort verschijnt: De greep op de publieke opinie.

Dan komen we op Wierd Duk, één der laatste oldschool journalisten die zijn rug recht houdt, zover als dat voor hem nog mogelijk is binnen de krimpende paramaters van toegestaan rechts tegengeluid. Mainstream kranten zoals De Telegraaf zijn immers in handen van Belgische mediaconcerns die door de Belgische overheid worden gesponsord.

Wierd Duk legt uit dat hij door D66-advocaat Sidney Smeets wordt weggezet als Hitler-journalist. Diezelfde Smeets stapte recentelijk op als Kamerlid, omdat er jonge jongens bleven aankomen met verhalen over hoe zij door Smeets werden bestookt met dubieuze seksueel beladen berichten. Nu voert hij rechtszaken tegen mensen die hem karakteriseren als pedofiel, maar ondertussen typeert hij rechtse journalisten als fascisten en nazi’s. Hoe dubieus is dat?

Het laat zien dat we nu in een omgekeerde wereld leven. Het normale is het absurde en het absurde is het normale. Het gezond verstand is géén graadmeter meer van de bizarre werkelijkheid die zich opdringt. Nu kun je zeggen, kijk geen tv meer, zeg de kranten op, negeer sociale media, klaar is kees. Maar dan nóg vernietigen de inflatie en de energierekening je spaargeld, en worden je kinderen op school gehersenspoeld met ‘woke’, zoals Beertema terecht aanstipt. Het is goed en moedig van Beertema om toe te geven dat het niet meer goed komt.

Haat en verwondering zijn de enige emoties die overblijven. Haat tegen de elite, haat vanwege alles wat ons is ontnomen. Een gezellig land met kansen voor middenklassers. Verwondering om alle absurditeit, alle perverse politici en narcistische, graaiende bestuurders, extreem onverdraagzame linkse ideologieën die zijn genormaliseerd tot de alledaagse cultuur. Het open Nederland is verleden tijd. Je gaat ‘gezellig’ uit eten en wat op het bord ligt is al een debat: vegan, palmolie, halal, insecten, CO2 footprints…

Uit betrouwbare bronnen weet ik dat zelfs de rechtse media, die mensen zoals mijzelf hebben verketterd, inmiddels zinspelen op een exit. Ook zij gaan er dus vandoor. Hun semi-ironische interpretatie van het verval heeft geen betere analyse opgeleverd dan die te vinden is in mijn werken. Ze probeerden de gevolgtrekkingen zo lang als dat kon mentaal af te weren, maar dat lukt hen nu niet meer. Verhuizen naar zonniger oorden blijft over als enige optie. Wie niet weg kan, blijft achter, en met een groeiende overheid, die steeds meer hongert naar ons belastinggeld, blijft er minder over om te verdelen. Mobiele mensen met praktische vaardigheden vertrekken. Door de schaarste én de lastendruk die hieruit ontstaan, zal het escaleren naar een steeds grimmiger bestaan.

Gelukkig maar dat FvD bestaat om op te stemmen. Niet om concreet dít of dat te bereiken, maar in ieder geval, als sloopkogel tegen deze maatschappelijke orde. Want afgrijnzen, walging en minachting zijn de énige gepaste reacties, als je overziet hoe ons gezellige kikkerlandje de afgelopen dertig jaar is gesloopt.

We kunnen ons afvragen of Thierry Baudet de zaken werkelijk anders had kunnen aanpakken. Nog even los van het corona-verhaal. Want corona maakte dat thema’s die totáál niet speelden toen FvD werd opgericht en het verkiezingsprogramma werd geschreven – vaccinaties, QR-codes en lockdowns – twee jaar lang alles beheersten, wat leidde tot een apocalyptische scheiding der geesten. Dat was het slechtst mogelijke scenario voor elke nieuwe en snel groeiende partij.

De elite zette alles op alles om Baudet uit de maatschappelijke orde te duwen. Zelfs als hij de grootste ‘excessen’, qua ‘evil appjes’ en andere randzaken had kunnen voorkomen, dan was dit een kwestie van tijd geweest, een uitputtingsslag. De sociaaleconomische druk die deze voortdurende framing en smeerlapperij legt op Baudet, en op de mensen die zich achter FvD scharen, is overweldigend. Vanuit dit vooruitzicht koos hij de vlucht naar voren. Hij omhelsde het concept van een Nieuwe Zuil, een eigen ecosysteem, in plaats van politieke verandering door verkiezingen winnen. De early adapters van zo’n ecosysteem zijn de mensen die al eerder van de mainstream media zijn losgeraakt: dit verklaart de huidige aanwas van complotdenkers.

Baudet begrijpt dat zelfs als je verkiezingen wint, je alsnog moet dealen met het feit dat zoveel beleid is geoutsourced naar de EU, SDG’s, VN, VNG en activistische rechters. Je treft kortom de internationale lobby en de linkse Lange Mars door de Instituties op je pad. Om de soevereiniteit effectief terug te pakken, is ongeveer een levenslange regeertermijn nodig. Het past nimmer nooit binnen één a twee regeerperiodes.

Zie dit maar eens duidelijk te maken aan de doorsnee kiezer die met een rood potlood in zo’n kieshokje staat. Het probleem van Baudets nieuwe doelgroep is dat velen van hen menen dat stemmen geen effect heeft. FvD voert dus dubbele oppositie: tegen het media kartel, het politieke kartel, maar óók tegen de nihilistische politieke lusteloosheid die heerst in de maatschappelijke onderlaag.

Misschien kunnen Omtzigt en de BBB verandering brengen, maar dat betwijfel ik. Ze zijn daar niet afgrondelijk genoeg voor. Ze hebben geen duidelijke ideologie uitgekristalliseerd en zullen dus geen standvastige weerstand kunnen bieden – de linkse strategie van ‘death by a thousand cuts’ zal hen het moeras in trekken. Baudet had het goed gezien – zonder een Nieuwe Zuil zijn en blijven ook Omtzigt en BBB als vogels voor de kat.

Zoals gezegd zal ik deze zomer een boek uitbrengen over dit alles: De greep op de publieke opinie. Tot het zover is, steun Sid via BackMe ( https://sidlukkassen.backme.org/ ) en volg zijn Telegram-kanaal: ( https://t.me/SidLukkassen )