-Sid Lukkassen- 'Arabische globalisten corrumperen de vrijheid van meningsuiting'

Vorige week benaderde Manel Mselmi mij met het verzoek om naar Zwitserland te komen voor een bijeenkomst van de ‘Arab European Forum Organisation’. We kennen elkaar uit Brussel: ze is een academicus die zich inzet voor mensenrechten, secularisme en het verbeteren van de banden tussen Europa en de islamitische wereld. De conferentie zou plaatsvinden in Genève op dinsdag 21 maart 2023. Met minder dan een week te gaan, moest ik op korte termijn een voordracht geven over de mensenrechtensituatie in de Verenigde Arabische Emiraten. Onder druk van diezelfde korte termijn, spoorde ze me aan een vliegticket te kopen, wat ik deed. Een financiële vergoeding zou volgen.

Toen begon het gedonder want nadat men zeker stelde dat ik de tickets had gekocht, wilden organisatoren de specifieke inhoud van mijn speech weten. Nadat ik de speech aan haar voorlegde, kreeg ik een document terug dat aanzienlijk langer was dan mijn eigen voordracht. Er was veel nutteloos en onsamenhangend vulsel aan toegevoegd. Ook was er een begeleidend schrijven, volgens haar afkomstig van de president van de Arab European Forum Organisation:

“Dear Dr. Sid, The team of experts and I thank you for accepting our invitation and we commend your wonderful scientific paper presented to the symposium. We confirm that we did not touch the essence of the paper and its ideas. We hope that you will allow us to share some ideas about it, with an emphasis on respecting freedom of opinion and expression.”

Zij bepalen dus zelf wel eventjes of zij de essentie van mijn paper hebben beïnvloed. De onverbiddelijkheid en arrogantie in dat statement zegt alles. Dit is een gevalletje gaslighting waar George Orwell een puntje aan kan zuigen, want het tegenovergestelde was het geval. Cruciale passages waren weggewerkt en vervangen door absurd lange alinea’s zonder interpunctie. De tekst was doorkruist met rode markeringen in het Arabisch. Er stonden nu fouten in namen (Luyendyk) die in mijn origineel correct waren gespeld (Luyendijk). Ook veel Engelse woorden waren fout gespeld. Zo stond er “Indebendent expirts” in plaats van: independent experts.

Het zou me dagen kosten om dit broddelwerk tot iets fatsoenlijks te herschrijven: die tijd was er niet. Manel benadrukte dat dit mij een opening zou bieden voor “toekomstige mogelijkheden en samenwerking”. Ik vroeg haar hoe zij de basis van die samenwerking dan zag. Het is nogal iets om over mensenrechten te spreken – waaronder vrijheid van meningsuiting – als lid van een panel waarvan de organisatie de inhoud van de speeches naar eigen goeddunken herschrijft. Dat is moreel compromitterend en daarmee juist een slechte basis voor samenwerking. Hoewel de organisatoren hoog opgeven over ‘onafhankelijke experts’, menen zij er niets van in de praktijk. Manel uitte haar sympathie voor mijn situatie, maar besloot om verder te gaan op de ingeslagen weg. Voor mij ging het feest dus niet door, maar nu moest ik achter haar aanvangen om het geld van de vliegtickets terug te krijgen.

Vervolgens zei ze dat Forum voor Democratie er de oorzaak van zou zijn dat ze mij hadden afgezegd. Ze zouden namelijk “geen anti-VN of anti-EU discours kunnen toestaan in een conferentie die door de VN wordt gefinancierd”. Ik zei haar dat dit alsnog niet verklaart waarom ze een hele speech herschrijven, die bovendien niets bevat over de EU, noch over de VN.

Beroepsmatig sta ik ingeschreven als onafhankelijk publicist. De vraag zou kunnen opkomen in hoeverre die onafhankelijkheid gewaarborgd is wanneer je af en toe bijklust voor FVD. Maar bij FVD heb ik me altijd vrij gevoeld om mijn gedachten en gevoelens te uiten, om mijn analyses te delen en de harde waarheid niet onder stoelen of banken te steken. Wat een bittere gril van het lot, dat het juist een stel Arabieren zijn die pretenderen te strijden voor mensenrechten in een internationale context, die proberen mijn vrijheid van denken aan te tasten. Wat leven we toch in een corrupte, uiterst verdorven wereld, waarin mijn expertise er kennelijk niet meer toe doet omdat ik een bepaalde politieke partij steun.

Als je kijkt naar deze voordracht die ik vorig jaar gaf in het Brussels Press House – over China en Sri Lanka – dan zie je dat de EU en de VN geen relevantie in het artikel hebben, laat staan FvD. Misschien dat deze reactie juist wel meeweegt, achter de schermen, precies omdat ik me kritisch over China uitliet. Het is moeilijk om de vinger erachter te krijgen. Blijft staan dat het Nederlands-Vlaams taalgebied te klein is om als intellectueel met vernieuwende analyses door te breken, en dat je aangewezen bent op internationale podia. Deze gang van zaken schept een uitzichtloze situatie waarin mensen geen kant meer op kunnen en is mentaal niet vol te houden: het is een beklemmend doolhof waar de muren steeds dichter op je afkomen.

Het enige lichtpuntje in deze situatie is dat ik op dit platform mijn voorgenomen toespraak alsnóg kan publiceren en u daarbij kan wijzen op mijn BackMe-pagina, als manier om mij te blijven steunen ondanks deze doffe tegenslag. Ik heb het wel echt nodig en meer dan ooit hoop ik dat u het serieus zult overwegen, want de matige eindstand van de Provinciale Statenverkiezingen, ook voor mij persoonlijk, opgeteld bij het wegvallen van deze internationale bijverdienste, is verpletterend. Hieronder volgt de toespraak zoals ik hem had willen voordragen in Zwitserland:

Human rights and the UAE

The Arab-European Forum for Human Rights has collaborated with the Bahrain Jurists Society, the Arab Union for Human Rights, and the Together Organization for Human Rights to produce a report on the human rights situation in the United Arab Emirates (download link is door de organisatie inmiddels verwijderd). This report provides insight into how human rights will evolve in this region of the Middle East. With the recent restoration of diplomatic relations between Iran and Saudi Arabia, overseen by China, it is intriguing to consider the implications for the future of human rights discourse and its implementation in the region. This development signals a shift towards greater independence from Western influence among Middle Eastern countries, and raises important questions about the future of human rights in this context.

The shadow report, prepared by a human rights organization based in the United Arab Emirates (UAE), offers a critical analysis of the country’s human rights situation. It sheds light on a number of issues, including limitations on freedom of expression and association, the detention and torture of political dissidents, restrictions on the rights of migrant workers, and the treatment of women and religious minorities. The report is well researched, drawing on references from reliable sources such as UN reports and other reputable organizations. The authors have also included firsthand accounts from victims and survivors, providing further insight into the gravity of the situation.

The report presents a critical assessment of the human rights situation in the UAE, highlighting several crucial issues. It is important to note that the report was produced by a non-governmental organization, and as such, may be subject to a degree of subjectivity. Nonetheless, it offers valuable insights into the challenges posed by the conditions in the UAE, and should be taken seriously by human rights organizations and governments involved in international relations with the country.

Joris Luyendijk, a Dutch journalist and former Middle East correspondent, sparked controversy with his book It Are Just People, which recounts his experiences in the region. He argued that most Middle Easterners mistrust their governments because their first point of identification is Islam, and that matters such as education and poor relief are organized on a religious basis. Luyendijk emphasized that Westerners often have a naive view of these dynamics, and tend to see only the progressive children of local elites smiling at fundraisers. However, these organizations often depend on Western money and are perceived by the local population as Western cultural interference.

Luyendijk even suggested in his book that support for human rights organizations in Islamic countries could disappear without Western funding. While this view may have been prevalent at the time, developments since then suggest that it may be too simplistic. The Arab Spring and other significant changes in the region have shown that there is a growing demand for human rights and democracy. However, the question remains whether these demands will be met in the face of shifting geopolitical alliances. As Western influence wanes, Arab rulers may look to China as an alternative partner, raising concerns about the future of human rights in the Middle East.

This situation guides our focus to a crucial issue within the report, whether human rights are a Western construct to exert political and social influence. The opening passage of the report highlights the need to examine the interpretation and application of human rights in the region, as it states:

“The UAE voiced its support for 132 recommendations and the work to implement them, since many of them have been implemented, and took note of the 98 other recommendations, and pledged to work on their implementation taking into account what is allowed by national laws, legislation, values and principles, to the extent that it is not in contradiction with the provisions of the Islamic Sharia.”

In essence, the United Arab Emirates does not outright dismiss human rights as Western constructs, but rather recognizes them only to the extent that they do not conflict with Islamic Sharia law. This view poses a problem if we consider human rights as a secular principle that applies universally, independent of religious beliefs. Religious law takes precedence over human rights in this context. Despite the report’s endorsement of human rights, it raises the question of the practical implementation of human rights under such provisions.

The report outlines several general guidelines to improve the human rights situation in the United Arab Emirates. However, it is important to note that addressing human rights violations is a complex issue that requires more than just establishing rules and guidelines. Enforcement and compliance are crucial factors in ensuring that human rights are respected and protected. The report recognizes this complexity and emphasizes the need for concrete actions to be taken to ensure that the guidelines are followed and human rights are upheld.

The report's authors may have taken into account the positive steps the UAE has taken to improve its human rights record. Recognizing progress, even in the face of continued challenges, is crucial. It's likely that the report is intended to encourage the UAE to continue making strides in improving human rights. By highlighting existing problems, the report can help raise awareness and put pressure on the government to take further action.

Although the UAE claims to uphold human rights, it is evident that such rights are only acknowledged if they are not in conflict with Sharia law. However, this creates a challenging situation because Sharia law permits the waging of war against non-believers and imposing higher taxes on those who practice a different religion. The report clearly highlights the tension between human rights and Sharia law, which is likely to be felt acutely by readers. If there are changes to the geopolitical situation, there is a possibility that the value parameters and political alliances may also shift.

So what have we learned today? We have assessed that the report is well-documented with references to reliable sources and victim testimonies. We further discussed how the report highlights certain human rights violations that are in violation of international norms, including restrictions on freedom of speech and assembly, detention and torture of political dissidents, exploitation of migrant workers, and discrimination against women and religious minorities.

We acknowledged that addressing human rights violations is a complex issue that requires more than just guidelines and rules, but also requires enforcement and compliance. We also noted that the report may be intended to encourage the UAE to take further action to improve the human rights situation. Finally, we recognized the importance of acknowledging progress when it is made, while also recognizing that there is still more work to be done.

Overall, our study of the report highlights the importance of recognizing and respecting cultural diversity, as well as the importance of holding governments accountable for human rights violations. It also emphasized the need for continued efforts to address these violations and promote greater awareness and action to improve the human rights situation in the UAE and around the world.

Volg Sid door abonnee te worden via Telegram en steun me via BackMe! Draag bij aan deze verdiepende analyses, want zonder uw steun, zal ik het niet redden!