Er zijn twee landen in de wereld die theoterroristische technieken hanteren om westerse landen te intimideren: Pakistan en Iran. Dat gaat op indirecte wijze. Hoe? Door te gedogen dat radicale elementen op hun eigen grondgebied proberen de islamitische wetten ingevoerd te krijgen in de landen waartoe zij zich richten. Het meest prominente en bekende voorbeeld is de fatwa (doodsvonnis) over Rushdie dat de Iraanse geestelijke en politieke leider Khomeini uitsprak over Rushdie in 1989. Rushdie woonde toen in Engeland. De Iraanse politicus en geestelijke sprak dat vonnis uit vanwege het godslasterlijke boek van Rushdie, namelijk The Satanic Verses (1988). Het standpunt van Khomeini was eenvoudigweg dit: godslastering is godslastering, waar ook ter wereld gepleegd. Dus als Rushdie een godslasterlijk boek schrijft moet hij daarvoor worden gestraft. Niet alleen in Iran, maar ook in Engeland.
Een minder bekend voorbeeld is dat van de Pakistaanse cricket-speler Khalid Latif. Weliswaar is Latif geen geestelijke, maar over godslastering heeft hij net zulke krachtige overtuigingen als Khomeini. Naar het oordeel van Latif pleegde
Geert Wilders een godslasterlijke daad door een cartoonwedstrijd over de profeet te organiseren in 2018. En op godslastering staat nu eenmaal de doodstraf. In Pakistan natuurlijk, maar die straf zou ook opgelegd moeten worden in elk ander land in de wereld. Latif riep daarom op tot het vermoorden van Wilders.
Voor die oproep is hij nu veroordeeld. Niet in Pakistan, maar in Nederland. De
rechtbank in Den Haag bestraft met 12 jaar het maken van een video-opname waarin Latif een een beloning uitlooft van 3 miljoen Pakistaanse roepie (toen omgerekend ongeveer 21 duizend euro) voor de dood van Geert Wilders.
Dat komt dus helemaal overeen met de techniek die Khomeini introduceerde in de wereld in 1989: je belooft een geldbedrag aan een moordenaar. Het is eigenlijk een openlijk aangekondigde huurmoord.
Khomeini is voor zijn oproep nooit veroordeeld door een rechtbank. Latif nu dus wel. Dat is, ondanks het feit dat Latif niet is uitgeleverd aan Nederland (en dat waarschijnlijk ook niet zal worden, want er bestaat geen uitleveringsverdrag tussen Nederland en Pakistan), toch wel een zekere vooruitgang in de strijd tegen het theoterrorisme.
Paul Cliteur is de schrijver van Theoterrorism v. Freedom of Speech: From Incident to Precedent (2019): https://ap.lc/KuKd1