-Michel Mulder- 'Een respectvol briefje aan een afwezigheidskoning'

Geachte Willem-Alexander,

Mag ik mij de brutaliteit toe-eigenen om te tutoyeren? Je bent tenslotte net iets jonger dan ikzelf ben, en respect ontstaat bij mij uit bewezen verdiensten en niet een aangeboren titel, zoals je zelf min of meer ook al hebt aangegeven.

Als eerste moet ik zeggen dat het mij geen pretje lijkt om altijd in 'the eye of the camera' te moeten leven, dat is of je immer gekleed bent in een politiek correcte dwangbuis. Maar laten we ook zo eerlijk zijn..... het 'loonstrookje' trekt de zaak weer redelijk in evenwicht.

Het was 2013 toen ik dacht: hmmm koning pils, daar gaan we als land een hoop plezier aan beleven - let's face it, je moeder was niet echt een feestnummer. Maar tot mijn grote spijt is de troonopvolging een equivalent van de laatste wisseling van het premierschap geworden. Het is zo ongeveer: of je nou door de kat of de hond gebeten wordt.

Met jouw aantreden dacht ik dat er afstand genomen zou worden van de kilte en afstandelijkheid die jouw moeder - naar mijn mening - altijd uitstraalde, maar inmiddels dringt zich de vraag op of we slechter af zijn met afstandelijkheid dan met een zichtbare afwezigheid.

Er heerst in ons land zo ongeveer een allesverwoestende veenbrand genaamd politieke criminaliteit, en de Gordon Brewer - Collateral Damage, kijk de film eens - die als geen ander deze brand zou kunnen blussen, zwijgt in alle talen.

Even was daar dat sprankje hoop, dat 'niet normaal maken wat niet normaal is' momentje waarvan een groot deel van ons dacht: he he, hij gaat eindelijk staan voor het volk, maar zoals gebruikelijk werd ook jij daarna weer opgeslokt door het gulzige monster genaamd politieke correctheid.

Toch zou ik me nu graag - van man tot man - even richten tot dat ene speciale plekje waar zo goed als iedereen mee geboren wordt, maar sommigen later inruilen voor geld en macht. Inderdaad, ik heb het over het geweten.

Hoe kan je het als Koning voor jezelf verantwoorden dat je geen enkel vraagteken, bezwaar of weigering uitspreekt m.b.t. zaken als grondwet overschrijdingen, politieke criminaliteit, de toeslagenaffaire, door de staat ontvoerde kinderen en excessief politiegeweld, terwijl je wel je krabbel zet onder de gratie van een veroordeelde drugsimporteur.

Misschien is het nog niet tot je doorgedrongen geachte Willem-Alexander, maar de mens heeft 2 keuzes bij voorgelegde zaken, je kunt uiteraard ja zeggen en obligaat bij het kruisje tekenen - zoals Rutte ook altijd doet bij de EU - of je kunt je een keer Koning van dit volk tonen en zeggen: tot hier en niet verder... Oftewel: nee.

Wil je nu echt de geschiedenis ingaan als de Koning die - naar familietraditie - naar zijn buitenlandse villa 'vluchtte' in tijd van nationale crises?

Moet jouw cv 'kwaliteiten' aangeven als het kopen van een speedboot van - ik geloof - 2 miljoen, terwijl steeds meer Nederlandse gezinnen naar de voedselbank moeten?

Maar bovenal, moet jouw legacy bestaan uit een wapenfeit als het volledig negeren van het feit dat uit jouw naam bijna 1700 kinderen zijn ontvoerd, terwijl - tevens - uit jouw naam de importeur van honderden kilo's coke gratie kreeg?

Het zijn voor ons allemaal tijden van keuzes geachte W.A van Buren, en het is voor jou nu de tijd om te kiezen of jij een waardige Koning voor dit volk wil zijn, of een onderdeel van de vernietigingsmachine die het gemunt heeft op het Nederlandse volk.

Respect is iets dat verdiend moet worden. De dalende populariteitscijfers van het Koningshuis geven daarmee een duidelijk signaal af.