Kees de Lange, emeritus hoogleraar fysica aan de VU en UvA heb ik voor het eerst ontmoet in 2010 toen mijn boek Risico als Obsessie onderwerp van een Hoorzitting TK Pensioenen was. De politici die ik tegenover me vond werden voorgezeten door Pieter Omtzigt, pensioendeskundige. Nadien ontstond een warme vriendschap tussen De Lange en mijzelf wat er onder andere in geresulteerd heeft dat hij een boeiend Voorwoord geschreven heeft in mijn boek Kafkaistan. Ik weet dat hij Omtzigt goed kent. Ik heb De Lange gevraagd naar zijn oordeel over hem. Hier onder zijn antwoord. Beste Frits,
Ik ken Pieter Omtzigt persoonlijk sinds de tijd dat ik nog geloofde dat het zinvol was me me in te zetten voor een pensioenstelsel in Nederland dat paste bij een nieuwe tijd. Hij is intelligent, cijfermatig onderlegd en een vasthoudend type. In die zin steekt hij positief af bij de meeste politici. Niettemin is mijn oordeel over hem als politicus vooral negatief, laat me aangeven waarom.
Pieter Omtzigt is theoretisch goed, maar niet in staat dit in praktisch zinvolle vorm te gieten. Door het
CDA heeft hij zich tijden lang laten misbruiken, tot uiteindelijk de maat vol was. Op de valreep begon hij een nieuwe partij. Hij is een schoolvoorbeeld van iemand die het CDA verlaten heeft, maar kijkend naar zijn stemgedrag de afgelopen jaren heeft het CDA hem nooit verlaten. Omtzigt is geen leider en mist politiek charisma.
Bij zijn nieuwe partij viel zijn gebrek aan managementkwaliteiten mij op, met name in de verkeerde keuzes van mensen die hij om zich heen verzamelde. De politieke visie die hij vertolkt is met meel in de mond. De angst om kiezers te verliezen doet hem verzanden in vaagheden. Op punten die er echt toe doen (migratie, klimaat, energie, koopkrachtverlies, toenemende lastendruk, antisemitisme) blijft hij bewust onduidelijk en houd ik mijn hart vast. Zijn gebabbel over ''vernieuwing'' neemt dat niet weg, integendeel.
Nu koers ik niet op partijprogramma's, maar kijk vooral naar zijn stemgedrag de afgelopen jaren. Daar was hij vrijwel altijd een aanhanger van het partijkartel. Bovendien mist hij de nodige hardheid om bij tegenwind een eigen koers te varen. Zijn burn out enige tijd geleden was voor mij het signaal dat hij ongeschikt is om in moeilijke omstandigheden als echte leider te functioneren. Ik beschouw hem momenteel dan ook vooral als gevaarlijk voor Nederland, met alle kans dat hij zich als slippendrager van Timmermans gaat opstellen. CDA 2.0 dus eigenlijk.
Frits Bosch is econoom en socioloog. Hij is tevens auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”. Zijn meest recente boek is Kakfaistan.