-Frits Bosch- Open brief aan Laurens Buijs

Jouw casus is voer voor psychologen. We zien hier hoe belangrijk groepsdenken is en hoe groepspolarisatie toeslaat. De studenten staan als groep contra jou en hun standpunten worden steeds extremer. We zien ook hoe je collega’s en de leiding van UvA achter hen, de massa, gaan staan. Is er niet één geweest die jou kant heeft gekozen? Hoe onthutsend is dat! Bang voor hun hachje? Bang om hun baan te verliezen? Hoe kun je leven met de gedachte dat je integere collega geofferd wordt door opgefokte studenten zonder je mond open te doen en te zeggen: “Laurens Buijs is een integere wetenschapper en by the way, ik ben van mening dat hij het bij het rechte eind heeft!”

Was er niemand die dat zei? Wat zegt dat dan over ‘de mens’. Zijn we dan niets opgeschoten van de Nederlandse ambtenaren die de boeken openden voor de Duitsers om Joden af te voeren? Is dat wat ‘de mens’ is of is dat ‘de Nederlander’? Dit is de vraag die mij al lang bezighoudt. Hoe kun je als mens verder leven met een leugen, wat naar mijn mening hetzelfde is als je niet opkomt voor een naaste die onterecht voor de bus gegooid wordt. Hoe kun je jezelf dan nog oprecht in de spiegel kijken? Hoe kan mevrouw Geert ten Dam hiermee leven zonder niet van schaamte onder het tapijt te willen kruipen. Hoe kunnen Peter-Paul Verbeek en Jan Lintsen nog over straat te lopen zonder een masker op te zetten. Ze moeten zich immers kapot schamen. Ben jij de enige van allen die de rug recht heeft gehouden? Ben jij de enige die zichzelf oprecht in de spiegel kan kijken? Ik heb diepe bewondering voor jouw standvastigheid.

Mijn tweede observatie is hoe zwak de leiding is. Dat geldt niet alleen de UvA maar überhaupt in het Westen. Het geldt ook voor Westers politiek leiderschap. Noem mij één politicus in het Westen waarvan we kunnen zeggen: “hij of zij doet het prima.” Niet één. En het zorgelijke is dat het ook geldt voor instellingen, kunst- en cultuur, medisch etcetera. Het Westen wordt gekarakteriseerd door zwak leiderschap. Dat leidt tot onze huidige problemen. Zwakke politieke leiders zorgen voor boze onderdanen. Zwak bestuur van de universiteit zorgt voor wetenschappers die de basisprincipes van wetenschap, aftasten naar waarheid in onzekerheid, met voeten treden. Ze mogen zich in feite geen wetenschappers noemen. De enige wetenschapper die ben jij.

Mijn derde observatie is dat de gebeurtenissen mij doen denken aan mijn eigen studentenjaren aan de UvA. We praten dan over de eind jaren zestig, de marxistische Studentenopstand. Ik was studentenassistent op het Europa Instituut op de Herengracht. In 1969 werd politicoloog prof. Hans Daudt op zijn kamer opgesloten door gewelddadige studenten van ASVA/Machiavelli. Ze kregen hun zin want het curriculum van Daudt werd onder zijn protest gewijzigd. Nu wordt de docent, in casu jij, verwijderd. De studenten winnen, ze krijgen hun zin. Het gaat van kwaad tot erger. Het is fascistoïde. In mijn komend boek Kafkaistan ga ik in op de achtergronden en hoe het zover heeft kunnen komen. Het is heel interessant, maar wel een tragische ontwikkeling.

Mijn vierde observatie is dat de opstandige studenten het doen voorkomen alsof hun gender ideeën normaal zijn, het nieuwe normaal als glijdende schaal afdrijvend van wat ooit normaal was maar dat blijkbaar volgens hen altijd abnormaal was. Blijkbaar zaten we er altijd naast. Het College van Bestuur is ook die mening toegedaan, plus de collega’s. Prof. Meindert Fennema, UvA, emeritus hoogleraar politicologie, ex communist, heeft er voor gewaarschuwd dat de cultuur aan de UvA verrot is door een sfeer van uitsluiting. Hoe scherp gezien! De sociale wetenschappen aan de UvA zijn een bolwerk van activisme.