-Frits Bosch- Nederland is geen vertrouwenssamenleving meer
We hebben op 4 mei de Dodenherdenking gevierd. De hemel zij dank dat het waardig verlopen is. Maar door de voorgenomen verstoringen en de tegenmaatregelen is het karakter van de herdenking ernstig aangetast. Kunnen we ons er nog op beroemen een vertrouwenssamenleving te hebben?
Nederland was van oudsher een samenleving gebaseerd op onderling vertrouwen. We kenden mekaar, begrepen elkaar en vertrouwden - tot op zekere hoogte - elkaar. We hadden een zekere mate van gemeensschapszin en dienstbaarheid. Dat vertrouwen is door activisme en mensen die zich in woord en daad tegen de samenleving keren, goeddeels verdwenen. Vroeger keken we nog naar elkaar: “kunnen dat wel doen, is dat wel ethisch verantwoord, hoewel het binnen de regels valt”. Nu is ‘t: “wat zijn de regels en hoe kunnen we dat oprekken?” En overtreden. Nederland is niet langer een vertrouwenssamenleving. Gaan we ons bewapenen, tralies voor de ramen zoals in Zuid-Amerika? Is dat ons voorland? Zeg niet te gauw nee. De samenleving is een ‘teer vaasje’, weet u wel? De democratische bestuursvorm is voor een belangrijk deel gebaseerd op vertrouwen van de bevolking. Als dat vertrouwen er niet meer is of sterk geslonken is, dan komt de democratie in gevaar. Uit de polls blijkt dat dit proces inderdaad gaande is. Onze democratie is in een glijvlucht omlaag beland.
Lees ook
Op 4 mei gedenken we vooral de slachtoffers van de Holocaust. We zien antisemitisme in allerlei gedaanten weer opduiken en moeten dan denken aan de uitspraak van couturier wijlen Karl Lagerfeld in 2017 tegen kanselier Angela Merkel dat men niet vijf miljoen Joden kan vermoorden en dan miljoen van hun ergste vijanden kan binnenlaten. Merkel: “Wir schaffen das”! Ik heb de rellen op de Dam meegemaakt in de eind jaren zestig. Die waren heftig, bereden politie met getrokken wapenstok, maar ze gingen over. Of het huidige activisme overgaat is sterk te bezien. Onze multiculturele samenleving blijft bestaan en we moeten het ermee doen ook al worden de veelspalt en de haat erger. Mooie woorden helpen niet. Maken we het failliet van onze multiculturele samenleving mee? Gaat dit tot het einde van onze ooit zo goedaardige democratie leiden? En alweer: Abwarten und Tee trinken. Wat krijgen onze kinderen en kleinkinderen voor de kiezen op dit gebied? Onrustbarend. We zien steeds meer mensen emigreren en meer zelfmoorden. Is dit nog de gelukkige samenleving zoals aangetroffen door het Gallup onderzoek eerder dit jaar?
Multicultureel levert altijd problemen op. Er zijn minderheden die meer willen dan waar ze recht op hebben. Het wordt een kruitvat. Kampioen multiculti Frans Timmermans hoor je er niet meer over. Er zijn twee grote naties die zich een bult lachen dat wij het zo moeilijk hebben met onze multiculturaliteit: Rusland en China. Vooral doorgaan activisten! Hol het zaakje van binnenuit uit! Zij waren al tot de conclusie gekomen dat democratie niet de bestuursvorm is die je moet hebben. Nu weten ze het zéér zeker!
Frits Bosch is econoom en socioloog. Hij is tevens auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”. Zijn meest recente boek is Kafkaistan.
