-Cultuur onder Vuur- ‘Tradwives’ in opkomst: woke feministen kijken knarsetandend toe

Voor duizenden jaren, over de hele wereld was de man-vrouw rolverdeling min of meer in beton gegoten. Mannen werkten buitenshuis, vrouwen werkten binnenshuis. En het woord ‘werken’ is hier op z’n plaats, want de meeste vrouwen in de geschiedenis hebben het zonder wasmachines, koelkasten en stofzuigers moeten doen. Ander werk dat vrouwen vooral binnen deden, zoals spinnen, verplaatste sinds de Industriële Revolutie daarentegen juist naar de fabriekshallen. Veel mannen gingen verder van huis werken, de vrouw had haar handen vol aan het huishouden.

Deze universele en onbetwiste rolverdeling veranderde halverwege de 20e eeuw. Een van de factoren die een belangrijke rol heeft gespeeld, is het uitvinden van de zojuist genoemde huishoudelijke apparaten – overigens allemaal uitgevonden en geproduceerd door mannen. Door deze technologische ontwikkelingen werd het mogelijk om het huishouden ‘parttime’ te doen. De grootste factor is echter de anticonceptiepil geweest. Het ‘krijgen’ van kinderen veranderde in het ‘nemen’ van kinderen.

Sinds de Seksuele Revolutie zijn steeds meer vrouwen (buitenshuis) gaan werken. Machines doen een groot deel van het huishouden en vadertje Staat neemt steeds meer van de opvoeding van de kinderen op zich. Wat wil een ‘vrijgevochten vrouw’ nog meer? ‘Terug!’ blijkt het antwoord te zijn. Tradwives promoten juist de man-vrouw rollenverdeling van vóór de Seksuele Revolutie. Deze antifeministische tegenbeweging is afkomstig uit de Verenigde Staten, maar komt via het internet nu ook naar Nederland. De NPO wijdde met de serie ‘Meiden van traditie’ meerdere afleveringen aan het fenomeen tradwives, alsook de EO en andere omroepen.

In de rapportages over de tradwife-trend worden deze feminisme-kritische vrouwen als een subcultuur afgeschilderd. Deze insteek verraadt het verwrongen wereldbeeld van de opvallend vaak vrouwelijke journalisten. ‘Een vrouw die daadwerkelijk voor haar eigen kinderen wil zorgen en thuis de verantwoordelijkheid voor de huishouding op zich neemt, wat is dat voor excentriek figuur?’ Voor hen is het tweeverdienersleven de norm, terwijl dit historisch gezien abnormaal is. Ook is het niet in het belang van kinderen om grotendeels door oppassers, dagopvang, en opa en oma opgevoed te worden. Door mama’s werk hebben ze misschien wel duurdere spullen en luxere vakanties, maar zelfs kinderen weten dat spullen en geld niet gelukkig maken.

Feministen maken zich nu grote zorgen over de jonge vrouwen die voor de antifeministische leefstijl kiezen. Een van hen is Monica Ainley, een Britse journaliste. Zij dook voor het tijdschrift Vogue in de wereld van de tradwives. De zelfverklaarde feministe nam maar liefst vijf dagen vrij van haar werk en stuurde de oppas gedurende het experiment naar huis om als tradwife te leven. In het Vogue-artikel schrijft ze over haar ervaringen in de vorm van een dagboek. Het ‘experiment’ valt de linkse journaliste zwaar. Tijdens de vierde dag is een glas wijn “het enige waar ze aan kan denken”. Niet verrassend concludeert ze aan het einde dat als haar eigen dochter tradwife wil worden, ze haar “in een andere richting zal sturen.”

Volgens conservatief nieuwscommentator Matt Walsh “leert [dit ‘experiment’] ons niets over tradwives, maar het leert ons veel over Monica als persoon.” Het is immers te beschamend voor woorden dat een moeder het met hangen en wurgen volhoudt om een week thuis bij haar eigen kinderen te zijn. Ze lijkt niet in staat om voor iemand anders te leven dan zichzelf. Bovendien wijst de commentator van The Daily Wire erop dat niet de tradwife-trend, maar juist het feminisme het experiment is. Een experiment dat op alle vlakken is gefaald. De Seksuele Revolutie heeft namelijk niet de vrijheid en het geluk gebracht die het beloofde, in tegendeel.

Hoewel revolutionaire bewegingen zoals het feminisme chronisch ontevreden zijn, zou men toch denken dat vrouwen kunnen terugkijken op ‘vooruitgang’. Nog nooit waren de mogelijkheden voor vrouwen zo groot als nu. Niet alleen krijgen ze bij prestigieuze topfuncties voorrang, puur en alleen omdat ze vrouw zijn, ook maakt de overheid het via allerlei subsidies mogelijk om hun kinderen door de Staat te laten opvoeden. Vrouwen zijn dus ‘vrijer’ dan ooit – om te leven als mannen. Jonge vrouwen lijken echter ongelukkiger dan ooit. Ze staan namelijk onder enorme druk. Dat blijkt wel uit het feit dat zij oververtegenwoordigd zijn als het gaat om depressies, angststoornissen en stress-gerelateerde klachten.

Opeens is het niet meer zo vreemd dat steeds meer jonge vrouwen expliciet tegen deze ‘moderne’ egalitaire levensstijl kiezen. God heeft mannen en vrouwen verschillend geschapen. De vraag waarom zoveel vrouwen vandaag de dag überhaupt nog het feminisme aanhangen ligt meer voor de hand. De traditionele rolverdeling tussen man en vrouw “heeft letterlijk duizenden jaren gewerkt… Als het nu opeens niet meer voor ons werkt, dan is er wat mis met ons”, aldus Walsh. Waarom moeten deze jonge vrouwen zich verantwoorden als ze liever hun man en kinderen willen dienen dan hun baas en de overheid?

Zoals alle antilinkse tegenbewegingen is ook de tradwife-trend een stap in de goede richting. Toch is er een belangrijk verschil tussen antifeministisch zijn en conservatief/traditioneel. Een belangrijk aspect van de tradwives is dat ze hun levensstijl promoten via sociale media – en daar, zeker in de Verenigde Staten, geld mee verdienen. Op die manier werken ze dus toch ‘buitenshuis’, wat toch op gespannen voet staat met het traditionele leven dat ze hun kijkers/volgers willen voorleven. De meeste voorbeeldige traditionele vrouwen zijn juist niet te vinden op TikTok. Toch is de groeiende trend van jonge vrouwen die breken met het toxische feminisme een noodzakelijke stap naar de herwaardering van gezin en huwelijk. De tradicalisering van jonge vrouwen is dus een overwinning voor man, vrouw, kinderen én samenleving.