-Cultuur onder Vuur- Dick Schoof: ‘Abortus is essentiële verworvenheid’

In het debat over de regeringsverklaring kwam abortus ten sprake. Het hoofdlijnenakkoord van kabinet-Schoof zegt dat de “wettelijke kaders ongewijzigd” blijven. Zo handhaaft dit kabinet de D66-afschaffing van de vijf dagen bedenktermijn.

Bij aantreden was onbekend hoe premier Dick Schoof tegenover abortus staat. Maar hij kiest al na een paar dagen positie. Dat is ondubbelzinnig vóór abortus, zo blijkt in een debat met FvD-leider Thierry Baudet, die opmerkt dat “zelfbeschikking niet gegund wordt aan het ongeboren leven.”

Premier Schoof reageert: “Zo praten over beschikkingsrecht … Ik krijg er een beetje kortsluiting van in mijn hoofd. Laat ik het maar zo zeggen. Ik beschouw het inderdaad als een essentiële verworvenheid van onze samenleving dat het zelfbeschikkingsrecht er op veel vlakken is.”

Schoof gaat hier de mist in. Bij abortus gaat het niet over zelfbeschikking van de vrouw. De vrucht in haar schoot is niet haarzelf, maar is een volwaardig en apart mens, hoe pril en kwetsbaar het ook is. Dat maakt abortus wezenlijk anders dan het verwijderen van een blinde darm.

Abortus is in de ogen van premier Schoof geen absoluut kwaad, zelfs geen ‘tragedie’. Wel een positieve zaak: een “essentiële verworvenheid”. Schoof schaart zich hier aan de kant van abortuslinks, dat op initiatief van Frans Timmermans abortus in de grondwet wil zetten. Oppositieleider Timmermans zal in premier Schoof een enthousiast voorstander van zijn plan vinden.

Dick Schoof is een partijloze premier met een centrumrechts law and order-imago. Van enig sociaal en moreel conservatisme is echter niets te bespeuren bij hem. Niet dat dit te verwachten viel: de kabinetsleider was jarenlang lid van de Partij van de Arbeid, de club van abortus-exporteur Lilianne Ploumen.

Thierry Baudet is geen consistent voorstander van het recht op leven van ongeboren kinderen. De FvD-leider uit in het Kamerdebat begrip voor het “onder bepaalde omstandigheden mogelijk maken” van abortus. “Maar je kunt er niet zomaar aan voorbijgaan dat dat leven is.”

Baudet noemt het geen vooruitgang “als er 30.000 ongeboren kinderen per jaar worden vermoord in een land.” Dat is een onderschatting van het aantal abortussen. 30.000 was lange tijd het jaarlijkse aantal, maar onder Rutte IV is er een flinke stijging gekomen naar 35.606 in 2022.

Afgaand op de cijfers is het terugdringen van het aantal abortussen door de Rutte-kabinetten dan ook een grote mislukking gebleken. Een dodelijke mislukking. Het geeft weinig hoop dat het kabinet bij monde van Schoof “de aanpak onbedoelde en ongewenste zwangerschap op dezelfde manier wil voortzetten als onder het vorige kabinet”.