Het is zover. Nederland heeft een nieuw dieptepunt
bereikt. Jan Roos, voormalig journalist en presentator van het populaire RoddelPraat,
is gearresteerd. Zijn misdaad? Een scherpe uitspraak, een provocatieve grap,
een stukje satire dat door de lange tenen van dit land niet meer als zodanig
herkend wordt. Het Openbaar Ministerie beweert dat hij heeft opgeroepen tot
geweld, maar wie de uitspraken in context plaatst, weet dat dit simpelweg niet
waar is. Dit is geen rechtshandhaving. Dit is politieke censuur verpakt als
justitie. De uitspraken van Roos
Laten we het nog even helder stellen. In zijn uitzending
zei Roos dat Amelanders zich moesten verenigen “met hooivorken en fakkels”
om
journalisten van het eiland te weren. Ja, dat klinkt grof. Nee, het is niet
netjes. Maar kom op, we hebben het hier over Jan Roos – een man die bekendstaat
om zijn scherpe tong en provocatieve stijl. Zijn uitspraken waren overduidelijk
satire. Iedereen met een IQ boven kamertemperatuur begrijpt dat hij geen
letterlijk handboek voor geweld heeft geschreven.
Maar nee, het OM, dat tegenwoordig meer weg heeft van een
politieke politie, besloot anders. Jan Roos moest opgepakt worden. Waarom?
Omdat zijn woorden niet in het linkse narratief passen.
De moraalpolitie van Nederland
Dit is waar we nu staan. Waar landen in het Midden-Oosten
een officiële moraalpolitie hebben, zetten wij onze rechterlijke macht in om te
bepalen of een grap wel of niet door de beugel kan. Begrijpt men eigenlijk wel
hoe gevaarlijk dit is? Satire, humor en vrijheid van meningsuiting worden nu
beoordeeld alsof ze misdaden zijn. Op deze manier zijn we geen haar beter dan
Rusland of Noord-Korea, waar afwijkende meningen direct worden afgestraft. We
wijzen vaak met de vinger naar regimes die critici de mond snoeren, maar kijk
eens goed in de spiegel: wat hier gebeurt, is niets minder dan dat.
Deze zaak staat niet op zichzelf. Kijk naar wat er
gebeurt met andere uitgesproken Nederlanders. Raisa Blommestijn, die keurig
binnen de grenzen van de wet blijft, wordt aan alle kanten aangevallen. Gideon
van Meijeren wordt stelselmatig geframed als extremist. En nu Jan Roos. Zie je
de trend? Iedereen die het waagt om buiten het gewenste narratief te opereren,
wordt aangepakt. Dit is geen incident meer; dit is een structurele aanval op
vrijheid.
Het verval van Nederland
Nederland, ooit het land van vrijheid en tolerantie, is
verworden tot een politiestaat waar humor en satire strafbaar zijn. Het OM
speelt rechter, jury en beul. Geen nuance, geen context, alleen harde repressie
voor iedereen die kritiek levert. Kunnen we nog trots zijn op onze vrijheid?
Als zelfs een grap je achter de tralies kan brengen, is die vrijheid een
illusie.
De wraak van het establishment
Jan Roos is niet opgepakt omdat hij gevaarlijk is. Hij is
opgepakt omdat hij effectief is. Zijn scherpe, satirische stijl bereikt mensen
en trekt een publiek dat steeds minder vatbaar is voor de politiek correcte
indoctrinatie. Dat maakt hem een bedreiging. Zijn
arrestatie is niets meer dan
een wraakactie – een poging om kritische stemmen de mond te snoeren.
Als we nu niet wakker worden, verliezen we alles wat ooit
Nederland tot Nederland maakte. Dit gaat niet alleen over Jan Roos. Dit gaat
over ons allemaal. Over jouw vrijheid om te zeggen wat je denkt, om te lachen
om satire, om niet constant over je schouder te hoeven kijken.
De grens is bereikt. Als we deze repressieve koers
voortzetten, zijn we geen land van vrijheid meer, maar van angst. En dat maakt
ons geen haar beter dan Rusland, Noord-Korea of de theocratische regimes waar
we altijd zo op neerkijken. Dus sta op en spreek je uit. Voor Jan Roos, voor
satire, voor vrijheid. Want als we nu niets doen, is het binnenkort allemaal
voorbij.