-Paul Cliteur- 'Lawaaipapegaai Garry Kasparov door Wierd Duk tentoongesteld in onthullend interview'

Hij verwijt landen als Duitsland en Frankrijk een veel te afwachtende houding in de oorlog in Oekraïne. “Mijn bloed kookt als ik naar hun praatjes luister.”

Het bloed van Kasparov gaat koken: ijzersterk argument voor het beginnen van een kernoorlog natuurlijk.

Zoals te verwachten is, heeft Kasparov een broertje dood aan “realisten”. “’Realisten’, die met Poetin willen onderhandelen, wijst hij woedend terecht”.

Duk verzuimt hier wel, zeg ik in alle bescheidenheid, te vragen hoe het kan dat realisten als Kissinger, Chomsky, Mearsheimer en anderen daar dan allemaal op aandringen, op dat onderhandelen? Dat zijn hele rechtse mensen (Kissinger) en hele linkse mensen (Chomsky). Mensen met een enorme kennis van de regio en van de aard van het conflict. Allemaal gekken, volgens onze oud-schaakkampioen? Ik vrees van wel.

Kasparov had ook gesproken met een Franse collega die waarschuwde voor “escalatie”. Maar dan wordt weer het kokend-bloed-van-Kasparov-argument ingezet: “Werkelijk, mijn bloed kookt op zulke momenten. Luister, we hebben hier met goed en kwaad te maken, dit is als een Bijbelse oorlog. Wat valt er dan te bespreken?”

Het moet moeilijk geweest zijn voor Duk om zijn gezicht in de plooi te houden bij deze wildebras. Eigenlijk zou het wel leuk zijn als er filmische beelden beschikbaar zouden zijn van het interview.

En nog zo’n grappig argument van Kasparov naast die van het kokende bloed: een “Bijbelse oorlog”. Ja, daar hebben we echt behoeft aan: Sodom en Gomorra-achtige wraakfantasieën. Als Garry zijn vinger op de rode knop van het kernwapenarsenaal zou hebben was de wereld morgen veranderd in een maanlandschap.

Duk doet overigens nog een lovenswaardige poging Kasparov een paar beginselen van het internationaal recht voor te houden. De Oekraïne is toch geen lid van de NAVO, vraagt Duk? Dat in tegenstelling tot Polen en de Baltische landen, die bij een aanval moeten worden verdedigd op basis van artikel 5 van het NAVO-handvest. Maar dat soort juridische haarkloverijen is niet aan Garry Kasparov besteed: “Artikel 5 is ook maar een stukje papier”, antwoordt hij snedig.

En de kernbommen dan? Ja, dat argument kent Garry. Waar is iedereen bang voor? “Voor Poetins kernbommen. Dat is het.” Op Kasparov maakt dat echter geen indruk: “De NAVO kan Poetins leger in één dag verpulveren.” Oh, zo simpel is het! Even doorbijten en we hebben het voor elkaar. Poetin verpulverd. En het maanlandschap dan? Kasparov ziet dat niet zo. “Al die tankcolonnes tot stof reduceren” is zo gepiept met onze NAVO-gevechtspiloten. Maar ja, we willen niet, he? Slampampers die we zijn: “de politieke wil is er niet, want het Westen is bang voor die atoombommen.”

Tja, wie is er nu bang voor atoombommen? Nou, Garry niet hoor. Schaakkampioen in ruste. Amateur geopoliticus.

Een mooi moreel punt is nog het volgende. Waar hebben die slappe Fransen het toch over op de conferentie waar Kasparov nu aan het discussiëren is? “Wij hoeven niet eens soldaten te sturen om daar te sneuvelen! Daarom zijn de argumenten van Franse politici, die een ’subtiele’ oplossing voorstaan, zo belachelijk.”

Ja, inderdaad, waar hebben die belachelijke pacifisten het over? Ze hoeven zelf toch niet dood te gaan? Dat doen die Oekraïners voor ons.

Kasparov houdt ons mooie toekomstvisioenen voor. “Geen enkele dictatuur overleefde ooit een militaire nederlaag. Dus in dat geval zullen er hoe dan ook in Rusland ingrijpende veranderingen plaatshebben. Ook Poetins regime zal instorten en dat is een kans voor Rusland”, zegt Kasparov.

Ik vroeg me af wat Kasparov denkt dat de opvatting van Poetin’s opvolger zal zijn over NAVO-wapens aan de grenzen van Rusland. Zou die opvolger zeggen: “Oh, prima, geen probleem hoor. Soevereine staat tenslotte, die Oekraïne”? Of gaat die opvolger precies hetzelfde standpunt innemen als Kennedy deed met kernwapens op Cuba? Een standpunt dat nogal gebruikelijk schijnt te zijn bij supermachten: dus geen wapens van andere supermachten aan de grens?

Maar misschien droomt Kasparov wel van een Zelensky-achtig type als leider van het toekomstige Rusland? Hey, wacht, dat brengt mij op een lumineus idee. Zou Kasparov niet zelf beschikbaar zijn? Als een komiek zich kan ontpoppen tot een charismatisch leider waarom dan niet een oud schaakkampioen?

Het mooie interview eindigt met een inspirerende visie voor een Rusland na Poetin: “Het land kan zichzelf dan opnieuw uitvinden en leren leven in het besef dat het geen imperium meer is; óf het kan een aanhangsel worden van China. Hopelijk gebeurt het eerste en kunnen mensen als ik en andere oppositieleiders terugkeren en mede de toekomst van een nieuw Rusland vormgeven.”

Ook dat is weer een prachtige Bijbelse visie. Nu niet met een God van de wraak als inspiratiebron, maar een God die ons een paradijs voorhoudt. En het mooie nieuws dat ons door het interview gebracht wordt, is dat voor dat “vormgeven” van een nieuw Rusland Garry Kasparov voor 100% beschikbaar is. Na dat kernoorlogje dan.